denge

Türkçe

Söyleniş

Heceleme: den·ge

Ad

denge (belirtme hâli dengeyi, çoğulu dengeler)

1. bir cismin veya insanın devrilmeden durma hâli
2. zihinsel ve duygusal uyum

   Ruhî dengesi bozulmuştu.

3. siyasi güçlerin, yetkilerin birbirini sınırlayacak biçimde dağıtılması

   Dünyadaki bütün dengeler değişti. Artık ne Sovyetler var, ne komünizm tehlikesi. - A. Ümit

4. ekonomik hayatın uyumlu düzeni
5. (fizik) birbirini ortadan kaldıran güçlerin sonucu olan durma hâli

Eş anlamlılar

• (devrilmeden durma) balans, muvazene
• (uyum) istikrar

Çekimleme

denge adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	denge	dengeler
belirtme	dengeyi	dengeleri
yönelme	dengeye	dengelere
bulunma	dengede	dengelerde
ayrılma	dengeden	dengelerden
tamlayan	dengenin	dengelerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	dengem	dengelerim
2. tekil (senin)	dengen	dengelerin
3. tekil (onun)	dengesi	dengeleri
1. çoğul (bizim)	dengemiz	dengelerimiz
2. çoğul (sizin)	dengeniz	dengeleriniz
3. çoğul (onların)	dengesi dengeleri

Çeviriler

• Almanca: Gleichgewicht (de) n
• Azerice: müvazinət (az), tarazlıq (az)
• Fince: tasapaino (fi)
• Fransızca: balance (fr), équilibre (fr)
• İngilizce: balanse (en), equilibrium (en)

• Katalanca: balança (ca)
• Kırgızca: teñçilik (ky), teñdik (ky)
• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Macarca: egyensúly (hu)

Türetilmiş kavramlar

• dengece, dengeci, dengecik, dengeli, dengesiz, dengeyle, dengeyse

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "denge"