cet

Ayrıca bakınız: CET

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

cet (belirtme hâli cedi, çoğulu cetler)

1. (aile) dede, büyük baba, ata

   Nice yıl, cetlerimiz kökleşerek bir yerde, manevi varlığının resmini çizmiş havaya." - Yahya Kemal Beyatlı

Çeviriler

çeviriler

• Arnavutça: babagjysh (sq) e
• Fince: isoisä (fi), pappa (fi), ukki (fi)
• İngilizce: grandfather (en)
• İsveççe: farfar (sv), pappa (sv)
• Kürtçe: bapîr (ku), kal (ku)
• Lehçe: dziadek (pl)
• Osmanlica: cedd (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "cet" maddesi

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Çağatayca

Ad

1. alçak, deni, çingyane, pis