cemaat
Türkçe[değiştir]
Farklı yazılışlar[değiştir]
- cema'at (eskimiş)
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi جماعت, Arapça جَمَعَة (cemaʿa).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
cemaat (belirtme hâli cemaati, çoğulu cemaatler)
- bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu
- Önde Rum patriği, arkada bütün cemaatlerin patrikleri, hepsi sırma esvaplı ve altın taçlı, sopalarını taşa vurarak mezarın etrafını tavaf ettiler. — F. R. Atay
- (din) Bir imama uyup namaz kılan kişiler
- (sosyoloji) insan kalabalığı, topluluk
- Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor. — T. Buğra
Çekimleme[değiştir]
cemaat adının çekimi
Atasözleri[değiştir]
- (kaba konuşma): İmam osurursa cemaat sıçar
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çekimleme[değiştir]
Kaynaklar[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "cemaat" maddesi