cemaat

Türkçe

Ad

cemaat (belirtme hâli cemaatı, çoğulu cemaatlar)

[1] (din) bir imama uyup namaz kılan kişiler

[2] (toplum bilimi) insan kalabalığı, topluluk

Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor. - T. Buğra

[3] bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu

Önde Rum patriği, arkada bütün cemaatlerin patrikleri, hepsi sırma esvaplı ve altın taçlı, sopalarını taşa vurarak mezarın etrafını tavaf ettiler. - F. R. Atay

Heceleme

Heceleme: ce·ma·at

Atasözleri

[1] (kaba konuşma) İmam osurursa cemaat sıçar

Köken

Arapça حَمَعَة‏ (ḥamaʿa)