Bun
Türkçe
[değiştir]Söyleniş
[değiştir]Özel ad
[değiştir]Bun (belirtme hâli Bun'u)
- Bunalım, keder, kendinden geçiş, üzüntü mânâsında bir soyadı.
Çekimleme
[değiştir]Bun adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Bun | — | |
| belirtme | Bun'u | — | |
| yönelme | Bun'a | — | |
| bulunma | Bun'da | — | |
| ayrılma | Bun'dan | — | |
| tamlayan | Bun'un | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Bun'um | — |
| belirtme | Bun'umu | — | |
| yönelme | Bun'uma | — | |
| bulunma | Bun'umda | — | |
| ayrılma | Bun'umdan | — | |
| tamlayan | Bun'umun | — | |
| 2. tekil | yalın | Bun'un | — |
| belirtme | Bun'unu | — | |
| yönelme | Bun'una | — | |
| bulunma | Bun'unda | — | |
| ayrılma | Bun'undan | — | |
| tamlayan | Bun'unun | — | |
| 3. tekil | yalın | Bun'u | — |
| belirtme | Bun'uyu | — | |
| yönelme | Bun'uya | — | |
| bulunma | Bun'uda | — | |
| ayrılma | Bun'udan | — | |
| tamlayan | Bun'unun | — | |
| 1. çoğul | yalın | Bun'umuz | — |
| belirtme | Bun'umuzu | — | |
| yönelme | Bun'umuza | — | |
| bulunma | Bun'umuzda | — | |
| ayrılma | Bun'umuzdan | — | |
| tamlayan | Bun'umuzun | — | |
| 2. çoğul | yalın | Bun'unuz | — |
| belirtme | Bun'unuzu | — | |
| yönelme | Bun'unuza | — | |
| bulunma | Bun'unuzda | — | |
| ayrılma | Bun'unuzdan | — | |
| tamlayan | Bun'unuzun | — | |
| 3. çoğul | yalın | Bun'u — | |
| belirtme | Bun'uyu — | ||
| yönelme | Bun'uya — | ||
| bulunma | Bun'uda — | ||
| ayrılma | Bun'udan — | ||
| tamlayan | Bun'unun — | ||
Kaynakça
[değiştir]- Kutalmış, Orhan G. (2003). Türkçe Kişi Adları. İstanbul: Karabudun Yayınları.