bunalmak
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Eylem[değiştir]
bunalmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi bunalır)
- soluk almak güçleşmek
- Hoca bu son sözleri söylerken havasızlıktan bunalıyor gibi başını tavana kaldırıyor.- R. N. Güntekin.
- (mecaz) Çok sıkılmak, çok tedirgin olmak
- "Geçenlerde yeni çıkan uzunca bir şiirini okuyuncaya kadar bunaldım."- N. Cumalı.
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "bunalmak" maddesi