bitik
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
bitik (belirtme hâli bitiği, çoğulu bitikler)
- (halk ağzı) (Kastamonu ağzı), (Sivas ağzı), (Konya ağzı) mektup
- (edebiyat, halk ağzı) (Çankırı ağzı), (Kastamonu ağzı), (Van ağzı) kitap
Ön ad[değiştir]
bitik (karşılaştırma daha bitik, üstünlük en bitik)
- yorgunluk veya hastalıktan gücü kalmamış
- Yaşlı ve yaslı kadını, bitik bir hâlde kulübenin köşesinde biraz kımıldanarak buyur etti. - Halikarnas Balıkçısı
- kötü, fena
- Hoşa gitmeyen cilvelere kalkarlarsa hâlimiz bitiktir. - H. Taner
- yapışık, dolaşık, ekli
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "bitik" maddesi
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
- yazı, mektub, ruka ve name, bitmiş, halas ve nabit olmuş
- dşihun yânı Amuderya ve Rasende, Buharaya tâbi bir küçük kale ismi dir.
Eski Türkçe[değiştir]
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.
Ad[değiştir]
( Uygurca fal kitabı )
Kaynakça[değiştir]
- Tekin, Talat (2004). Irk Bitig Eski Uygurca Fal Kitabı. Ankara: Öncü Kitap. ISBN 975-7447-11-0.
Kaynakça[değiştir]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.