bent

Türkçe

Ad

bent (belirtme hâli bendi, çoğulu bentler)

[1] (artık kullanılmayan sözcükler) Bağ, rabıt

[2] Beş dizeden oluşan şiir bölümüdür.

[2] Yasa maddesi; kitaplarda kendi içinde bütünlük oluşturan bölüm.

[3] Suyu biriktirmek için önüne yapılan set, büğet.

[4] Gazete yazısı.

[5] Asıl türkünün söylendiği bölüm.

Köken

[1] Farsça

Türk lehçeleri

• Türkmence: gaçy (tk)

Türkmence

Ad

bent

[1] Set, bent

[2] Kıta (şiir).