beni

Türkçe

Köken

ben + -i

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [bɛ.ˈnɪ]
• Heceleme: be‧ni

Ad

beni

1. ben (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil

Adıl

beni

1. ben adılının belirtme hâli

Ayrıca bakınız

Türkçe kişi adılları[değiştir]
hâl	adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
yalın	tekil	ben	sen	o
	çoğul	biz bizler	siz sizler	onlar
belirtme	tekil	beni	seni	onu
	çoğul	bizi bizleri	sizi sizleri	onları
yönelme	tekil	bana	sana	ona
	çoğul	bize bizlere	size sizlere	onlara