belediye

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): belediˈje çoğulu beledijeˈleɾ
• Heceleme: be·le·di·ye

Köken

Arapça بَلَدِيَّةٌ‎ (belediyyetün)

Ad

belediye (belirtme hâli belediyeyi, çoğulu belediyeler)

1. (belediyeler) il, ilçe, kasaba, belde v.s. yerleşim merkezlerinde temizlik, aydınlatma, su, toplu taşıma ve esnafın denetimi gibi kamu hizmetlerine bakan, başkanı ve üyeleri halk tarafından seçilen, hükmî kişiliği olan teşkilat
2. bu teşkilatın bulunduğu bina

Çekimleme

belediye adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	belediye	belediyeler
belirtme	belediyeyi	belediyeleri
yönelme	belediyeye	belediyelere
bulunma	belediyede	belediyelerde
ayrılma	belediyeden	belediyelerden
tamlayan	belediyenin	belediyelerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	belediyem	belediyelerim
2. tekil (senin)	belediyen	belediyelerin
3. tekil (onun)	belediyesi	belediyeleri
1. çoğul (bizim)	belediyemiz	belediyelerimiz
2. çoğul (sizin)	belediyeniz	belediyeleriniz
3. çoğul (onların)	belediyesi belediyeleri

Eş anlamlılar

• şehremaneti
• kentselil

Türetilmiş kavramlar

• belediyece, belediyeci, belediyecik, belediyeli, belediyesiz, belediyeyken, belediyeyle, belediyeyse

Çeviriler

bir yerleşim alanından sorumlu birim

• Almanca: Gemeinde (de) d, Kommune (de) d
• Arapça: بَلَدِيَّةٌ‎ (ar) d (belediyyetün)
• Çekçe: obec (cs)
• Faroe dili: kommuna (fo)
• Felemenkçe: gemeente (nl)
• Fince: kunta (fi)
• Fransızca: municipal (fr)
• İngilizce: municipality (en)
• İspanyolca: municipio (es) e
• İsveççe: kommun (sv) g, socken (sv) g (bilhassa taşrada)
• Lehçe: gmina (pl) d
• Litvanca: miesto seniūnija (lt)
• Norveççe:
  • Bokmål: kommune (no) e, menighet (no) n
• Portekizce: município (pt) e
• Rusça: коммуна (ru) (kommuna)
• Sırp-Hırvatça: opština (sh) d, општина (sh) d
• Slovakça: obec (sk)
• Yunanca: δήμος (el) (dímos)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "belediye"

Ek okumalar

• Türkçe Vikipedi'de belediye

Lazca

Ad

belediye

1. belediye

   belediyeşi başǩani. (belediye başkanı)