ast
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
ast (belirtme hâli asdı, çoğulu astlar)
- derece yönünden alt
Çekimleme[düzenle]
ast adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | ast | astlar |
| belirtme | asdı | astları |
| yönelme | asda | astlara |
| bulunma | astta | astlarda |
| ayrılma | asttan | astlardan |
| tamlayan | asdın | astların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | asdım | astlarım |
| 2. tekil (senin) | asdın | astların |
| 3. tekil (onun) | asdı | astları |
| 1. çoğul (bizim) | asdımız | astlarımız |
| 2. çoğul (sizin) | asdınız | astlarınız |
| 3. çoğul (onların) | asdı astları | |
Karşıt anlamlılar[düzenle]
Yan kavramlar[düzenle]
Kırım Tatarca[düzenle]
Ad[düzenle]
ast
Tatarca[düzenle]
Ad[düzenle]
ast
Kaynakça[düzenle]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
Türkmence[düzenle]
Ad[düzenle]
ast