aciz

Ayrıca bakınız: âciz

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi عجز‏ (acz), Arapça عَجْز‏ (ʿacz)

Ad

aciz (belirtme hâli aczı, çoğulu acizler)

1. (fizyoloji) gücü bir i]e yetmez olanın durumu, güçsüzlük

   Kendimde mukavemet yerine zaaf, taarruz yerine aciz, mücadele yerine gevşeklik hissediyorum. -E. İ. Benice

2. beceriksizlik

   Aczini bilmek de bir meziyettir. -Ömer Seyfettin

3. (hukuk) kişinin ve kuruluşun borcunu vaktinde ödeyememesi durumu

Çekimleme

aciz adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	aciz	acizler
belirtme	aczı	acizleri
yönelme	acza	acizlere
bulunma	acizde	acizlerde
ayrılma	acizden	acizlerden
tamlayan	aczın	acizlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (ben)	aczım	acizlerim
2. tekil (sen)	aczın	acizlerin
3. tekil (o)	aczı	acizleri
1. çoğul (biz)	aczımız	acizlerimiz
2. çoğul (siz)	aczınız	acizleriniz
3. çoğul (onlar)	aczı acizleri

Deyimler

Deyimler

• aciz içinde olmak
• acze düşmek

Çeviriler

gücü yetmeme durumu

• Fince: kykenemättömyys (fi)

beceriksizlik — bakınız beceriksizlik

Sözcük birliktelikleri

• abdiaciz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "aciz"

Azerice

Köken

Arapça عَاجِز‏ (ʿāciz)

Ön ad

aciz

1. âciz

   Ermənistan aciz duruma düşüb. — Ermenistan âciz duruma düştü.