秋

Japonca

Kanji

秋

(sınıf 2 “Kyōiku” kanji)

1. (mevsimler) sonbaha

Okunuşları

• Go-on: しゅ (shu)^{←しゆ (shu, geleneksel)}
• Kan-on: しゅう (shū, Jōyō)^{←しう (shiu, geleneksel)}
• Kun: あき (aki, 秋, Jōyō); とき (toki, 秋)

Birleşimleri

• 秋収(しゅうしゅう) (shūshū)
• 秋風(しゅうふう) (shūfū)
• 秋分(しゅうぶん) (shūbun)
• 一日(いちじつ)三秋(さんしゅう) (ichijitsu sanshū)
• 春秋(しゅんじゅう) (shunjū)
• 春夏秋冬(しゅんかしゅうとう) (shunkashūtō)
• 初秋(しょしゅう) (shoshū): sonbaharın başlangıcı
• 晩秋(ばんしゅう) (banshū): sonbaharın sonu
• 涼秋(りょうしゅう) (ryōshū)
• 秋風(あきかぜ) (akikaze)
• 春夏秋冬(はるなつあきふゆ) (harunatsuakifuyu)

Köken

Sözcükteki Kanji karakterleri
秋
あき Sınıf: 2
kun’yomi

秋 hakkında Japonca Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

Sonbahar hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

⟨aki₁⟩ → */akʲi/ → /aki/

Eski Japonca bilinmeyen bir sözcüğünden devralındı.

Muhtemelen 明き (aki, “parlak”), 赤 (aka, “kırmızı”), 飽きる (akiru, “tamamen yukarıda olmak”, muhtemelen hasat zamanına ithafen), 空く (aku, “boş olmak”), 開く (aku, “açılmak”) birleşimlerinden. Fakat, Bu sözcüklerin arasındaki net ilişki hala bilinmemekte.

Söyleniş

• Kun’yomi
  • (Tokyo) あ​き [áꜜkì] (Atamadaka – [1])
  • IPA^(anahtar): [a̠kʲi]
• (Kyoto) あ [àkíꜜ]

Ad

秋(あき) (aki)

1. sonbahar (mevsim)

Eş anlamlılar

• 秋季(しゅうき) (shūki)
• 秋期(しゅうき) (shūki)

Türetilmiş kavramlar

• 秋山(あきやま) (akiyama): sonbaharda bir dağ

Ayrıca bakınız

• 紅葉(こうよう) (kōyō): sonbahar renkleri, kırmızı yapraklar