وعد

Arapça

Köken 1

و ع د‎ (v-ʿ-d)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /wa.ʕa.da/

Eylem

وَعَدَ (vaʿade) I, geniş zaman يَعِدُ‎‎ (yaʿidü)

1. (iki geçişli) söz vermek (çift geçişli olarak yorumlandı veya birisi بِ‎ (bi) birşey)

   هَلْ تَعِدُنِي بِذٰلِكَ؟ — Bana buna söz verecek misin (bana söz veriyor musun)?

Çekimleme

وَعَدَ

çekimi (biçim-I misal, mastarlar وَعْد veya عِدَة veya مَوْعِد veya مَوْعِدَة)

mastarlar الْمَصَادِر						وَعْد veya عِدَة‎ veya مَوْعِد‎ veya مَوْعِدَة‎ vaʿd veya ʿide veya mevʿid veya mevʿide
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						وَاعِد‎ vāʿid
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَوْعُود‎ mevʿūd
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	وَعَدْتُ‎ vaʿadtü	وَعَدْتَ‎ vaʿadte	وَعَدَ vaʿade		وَعَدْتُمَا‎ vaʿadtümā	وَعَدَا‎ vaʿadā		وَعَدْنَا‎ vaʿadnā	وَعَدْتُمْ‎ vaʿadtüm	وَعَدُوا‎ vaʿadū
	dişil		وَعَدْتِ‎ vaʿadti	وَعَدَتْ‎ vaʿadet			وَعَدَتَا‎ vaʿadetā			وَعَدْتُنَّ‎ vaʿadtünne	وَعَدْنَ‎ vaʿadne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَعِدُ‎ ʾaʿidü	تَعِدُ‎ taʿidü	يَعِدُ‎ yaʿidü		تَعِدَانِ‎ taʿidāni	يَعِدَانِ‎ yaʿidāni		نَعِدُ‎ naʿidü	تَعِدُونَ‎ taʿidūne	يَعِدُونَ‎ yaʿidūne
	dişil		تَعِدِينَ‎ taʿidīne	تَعِدُ‎ taʿidü			تَعِدَانِ‎ taʿidāni			تَعِدْنَ‎ taʿidne	يَعِدْنَ‎ yaʿidne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَعِدَ‎ ʾaʿide	تَعِدَ‎ taʿide	يَعِدَ‎ yaʿide		تَعِدَا‎ taʿidā	يَعِدَا‎ yaʿidā		نَعِدَ‎ naʿide	تَعِدُوا‎ taʿidū	يَعِدُوا‎ yaʿidū
	dişil		تَعِدِي‎ taʿidī	تَعِدَ‎ taʿide			تَعِدَا‎ taʿidā			تَعِدْنَ‎ taʿidne	يَعِدْنَ‎ yaʿidne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَعِدْ‎ ʾaʿid	تَعِدْ‎ taʿid	يَعِدْ‎ yaʿid		تَعِدَا‎ taʿidā	يَعِدَا‎ yaʿidā		نَعِدْ‎ naʿid	تَعِدُوا‎ taʿidū	يَعِدُوا‎ yaʿidū
	dişil		تَعِدِي‎ taʿidī	تَعِدْ‎ taʿid			تَعِدَا‎ taʿidā			تَعِدْنَ‎ taʿidne	يَعِدْنَ‎ yaʿidne
emir الْأَمْر	eril		عِدْ‎ ʿid			عِدَا‎ ʿidā				عِدُوا‎ ʿidū
	dişil		عِدِي‎ ʿidī							عِدْنَ‎ ʿidne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	وُعِدْتُ‎ vuʿidtü	وُعِدْتَ‎ vuʿidte	وُعِدَ vuʿide		وُعِدْتُمَا‎ vuʿidtümā	وُعِدَا‎ vuʿidā		وُعِدْنَا‎ vuʿidnā	وُعِدْتُمْ‎ vuʿidtüm	وُعِدُوا‎ vuʿidū
	dişil		وُعِدْتِ‎ vuʿidti	وُعِدَتْ‎ vuʿidet			وُعِدَتَا‎ vuʿidetā			وُعِدْتُنَّ‎ vuʿidtünne	وُعِدْنَ‎ vuʿidne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُوعَدُ‎ ʾūʿadü	تُوعَدُ‎ tūʿadü	يُوعَدُ‎ yūʿadü		تُوعَدَانِ‎ tūʿadāni	يُوعَدَانِ‎ yūʿadāni		نُوعَدُ‎ nūʿadü	تُوعَدُونَ‎ tūʿadūne	يُوعَدُونَ‎ yūʿadūne
	dişil		تُوعَدِينَ‎ tūʿadīne	تُوعَدُ‎ tūʿadü			تُوعَدَانِ‎ tūʿadāni			تُوعَدْنَ‎ tūʿadne	يُوعَدْنَ‎ yūʿadne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُوعَدَ‎ ʾūʿade	تُوعَدَ‎ tūʿade	يُوعَدَ‎ yūʿade		تُوعَدَا‎ tūʿadā	يُوعَدَا‎ yūʿadā		نُوعَدَ‎ nūʿade	تُوعَدُوا‎ tūʿadū	يُوعَدُوا‎ yūʿadū
	dişil		تُوعَدِي‎ tūʿadī	تُوعَدَ‎ tūʿade			تُوعَدَا‎ tūʿadā			تُوعَدْنَ‎ tūʿadne	يُوعَدْنَ‎ yūʿadne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُوعَدْ‎ ʾūʿad	تُوعَدْ‎ tūʿad	يُوعَدْ‎ yūʿad		تُوعَدَا‎ tūʿadā	يُوعَدَا‎ yūʿadā		نُوعَدْ‎ nūʿad	تُوعَدُوا‎ tūʿadū	يُوعَدُوا‎ yūʿadū
	dişil		تُوعَدِي‎ tūʿadī	تُوعَدْ‎ tūʿad			تُوعَدَا‎ tūʿadā			تُوعَدْنَ‎ tūʿadne	يُوعَدْنَ‎ yūʿadne

Eylem

وَعَدَ (vaʿade) I, geniş zaman يَعِدُ‎‎ (yaʿidü)

1. (iki geçişli) birşey ile tehdit etmek
   • M.S. 609–632, Kur'an, 36:63
     هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ – Bu, size vaad edilen cehennemdir.

Çekimleme

وَعَدَ

çekimi (biçim-I misal, mastar وَعِيد)

mastar الْمَصْدَر						وَعِيد‎ vaʿīd
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						وَاعِد‎ vāʿid
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَوْعُود‎ mevʿūd
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	وَعَدْتُ‎ vaʿadtü	وَعَدْتَ‎ vaʿadte	وَعَدَ vaʿade		وَعَدْتُمَا‎ vaʿadtümā	وَعَدَا‎ vaʿadā		وَعَدْنَا‎ vaʿadnā	وَعَدْتُمْ‎ vaʿadtüm	وَعَدُوا‎ vaʿadū
	dişil		وَعَدْتِ‎ vaʿadti	وَعَدَتْ‎ vaʿadet			وَعَدَتَا‎ vaʿadetā			وَعَدْتُنَّ‎ vaʿadtünne	وَعَدْنَ‎ vaʿadne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَعِدُ‎ ʾaʿidü	تَعِدُ‎ taʿidü	يَعِدُ‎ yaʿidü		تَعِدَانِ‎ taʿidāni	يَعِدَانِ‎ yaʿidāni		نَعِدُ‎ naʿidü	تَعِدُونَ‎ taʿidūne	يَعِدُونَ‎ yaʿidūne
	dişil		تَعِدِينَ‎ taʿidīne	تَعِدُ‎ taʿidü			تَعِدَانِ‎ taʿidāni			تَعِدْنَ‎ taʿidne	يَعِدْنَ‎ yaʿidne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَعِدَ‎ ʾaʿide	تَعِدَ‎ taʿide	يَعِدَ‎ yaʿide		تَعِدَا‎ taʿidā	يَعِدَا‎ yaʿidā		نَعِدَ‎ naʿide	تَعِدُوا‎ taʿidū	يَعِدُوا‎ yaʿidū
	dişil		تَعِدِي‎ taʿidī	تَعِدَ‎ taʿide			تَعِدَا‎ taʿidā			تَعِدْنَ‎ taʿidne	يَعِدْنَ‎ yaʿidne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَعِدْ‎ ʾaʿid	تَعِدْ‎ taʿid	يَعِدْ‎ yaʿid		تَعِدَا‎ taʿidā	يَعِدَا‎ yaʿidā		نَعِدْ‎ naʿid	تَعِدُوا‎ taʿidū	يَعِدُوا‎ yaʿidū
	dişil		تَعِدِي‎ taʿidī	تَعِدْ‎ taʿid			تَعِدَا‎ taʿidā			تَعِدْنَ‎ taʿidne	يَعِدْنَ‎ yaʿidne
emir الْأَمْر	eril		عِدْ‎ ʿid			عِدَا‎ ʿidā				عِدُوا‎ ʿidū
	dişil		عِدِي‎ ʿidī							عِدْنَ‎ ʿidne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	وُعِدْتُ‎ vuʿidtü	وُعِدْتَ‎ vuʿidte	وُعِدَ vuʿide		وُعِدْتُمَا‎ vuʿidtümā	وُعِدَا‎ vuʿidā		وُعِدْنَا‎ vuʿidnā	وُعِدْتُمْ‎ vuʿidtüm	وُعِدُوا‎ vuʿidū
	dişil		وُعِدْتِ‎ vuʿidti	وُعِدَتْ‎ vuʿidet			وُعِدَتَا‎ vuʿidetā			وُعِدْتُنَّ‎ vuʿidtünne	وُعِدْنَ‎ vuʿidne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُوعَدُ‎ ʾūʿadü	تُوعَدُ‎ tūʿadü	يُوعَدُ‎ yūʿadü		تُوعَدَانِ‎ tūʿadāni	يُوعَدَانِ‎ yūʿadāni		نُوعَدُ‎ nūʿadü	تُوعَدُونَ‎ tūʿadūne	يُوعَدُونَ‎ yūʿadūne
	dişil		تُوعَدِينَ‎ tūʿadīne	تُوعَدُ‎ tūʿadü			تُوعَدَانِ‎ tūʿadāni			تُوعَدْنَ‎ tūʿadne	يُوعَدْنَ‎ yūʿadne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُوعَدَ‎ ʾūʿade	تُوعَدَ‎ tūʿade	يُوعَدَ‎ yūʿade		تُوعَدَا‎ tūʿadā	يُوعَدَا‎ yūʿadā		نُوعَدَ‎ nūʿade	تُوعَدُوا‎ tūʿadū	يُوعَدُوا‎ yūʿadū
	dişil		تُوعَدِي‎ tūʿadī	تُوعَدَ‎ tūʿade			تُوعَدَا‎ tūʿadā			تُوعَدْنَ‎ tūʿadne	يُوعَدْنَ‎ yūʿadne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُوعَدْ‎ ʾūʿad	تُوعَدْ‎ tūʿad	يُوعَدْ‎ yūʿad		تُوعَدَا‎ tūʿadā	يُوعَدَا‎ yūʿadā		نُوعَدْ‎ nūʿad	تُوعَدُوا‎ tūʿadū	يُوعَدُوا‎ yūʿadū
	dişil		تُوعَدِي‎ tūʿadī	تُوعَدْ‎ tūʿad			تُوعَدَا‎ tūʿadā			تُوعَدْنَ‎ tūʿadne	يُوعَدْنَ‎ yūʿadne

Türetilmiş kavramlar

• مَوْءُدَة‎ (mevʾüde)

Kaynaklar

• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.
• Hans Wehr (1976), “وعد”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8
• Lane (1863). Arabic-English Lexicon.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /waʕd/

Ad

وَعْد (vaʿd) e (çoğul وُعُود‎ (vuʿūd))

1. وَعَدَ‎ (vaʿade) eyleminin mastarı (şekil I)
2. herhangi bir şey için söz verilmek veya tehdit edilmek
3. söz
4. tehdit

Çekimleme

وَعْد (vaʿd) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	وَعْد vaʿd	الْوَعْد‎ el-vaʿd	وَعْد vaʿd
yalın	وَعْدٌ vaʿdün	الْوَعْدُ‎ el-vaʿdü	وَعْدُ vaʿdü
belirtme	وَعْدًا‎ vaʿden	الْوَعْدَ‎ el-vaʿde	وَعْدَ vaʿde
tamlayan	وَعْدٍ vaʿdin	الْوَعْدِ‎ el-vaʿdi	وَعْدِ vaʿdi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	وَعْدَيْن‎ vaʿdeyn	الْوَعْدَيْن‎ el-vaʿdeyn	وَعْدَيْ‎ vaʿdey
yalın	وَعْدَانِ‎ vaʿdāni	الْوَعْدَانِ‎ el-vaʿdāni	وَعْدَا‎ vaʿdā
belirtme	وَعْدَيْنِ‎ vaʿdeyni	الْوَعْدَيْنِ‎ el-vaʿdeyni	وَعْدَيْ‎ vaʿdey
tamlayan	وَعْدَيْنِ‎ vaʿdeyni	الْوَعْدَيْنِ‎ el-vaʿdeyni	وَعْدَيْ‎ vaʿdey
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	وُدُوع‎ vüdūʿ	الْوُدُوع‎ el-vüdūʿ	وُدُوع‎ vüdūʿ
yalın	وُدُوعٌ‎ vüdūʿun	الْوُدُوعُ‎ el-vüdūʿu	وُدُوعُ‎ vüdūʿu
belirtme	وُدُوعًا‎ vüdūʿan	الْوُدُوعَ‎ el-vüdūʿa	وُدُوعَ‎ vüdūʿa
tamlayan	وُدُوعٍ‎ vüdūʿin	الْوُدُوعِ‎ el-vüdūʿi	وُدُوعِ‎ vüdūʿi

Türevleri

• Osmanlı Türkçesi: وعد‎

Kaynaklar

• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.
• Hans Wehr (1976), “وعد”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça وَعْد‎ (vaʿd).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈvaˤd/

Ad

وعد (va'd)

1. vaat

Çekimleme

وعد‎ (va'd) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	وعد‎ va'd	وعدلر‎ va'dlar
belirtme	وعدی‎ va'dı	وعدلری‎ va'dları
yönelme	وعده‎ va'da	وعدلره‎ va'dlara
bulunma	وعدده‎ va'dda	وعدلرده‎ va'dlarda
ayrılma	وعددن‎ va'ddan	وعدلردن‎ va'dlardan
tamlayan	وعدڭ‎ va'dın	وعدلرڭ‎ va'dların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	وعدم‎ va'dım	وعدلرم‎ va'dlarım
2. tekil (senin)	وعدڭ‎ va'dın	وعدلرڭ‎ va'dların
3. tekil (onun)	وعدی‎ va'dı	وعدلری‎ va'dları
1. çoğul (bizim)	وعدمز‎ va'dımız	وعدلرمز‎ va'dlarımız
2. çoğul (sizin)	وعدڭز‎ va'dınız	وعدلرڭز‎ va'dlarınız
3. çoğul (onların)	وعدی‎ va'dı وعدلری‎ va'dları