موت

Ayrıca bakınız: م و ت

Arapça

Köken

مَاتَ‎ (māte, “ölmek, yok olmak”) fiilinden isim, (م و ت‎ (m-v-t)). Akadça 𒍗 (“ölüm”) , Ugaritic 𐎎𐎚 (mt, “ölüm”) , Aramice ܡܘܬܐ‎ ile eş asıllı, İbranice מָוֶת‎ (“ölüm”) , Amharca ሞት (mot, “ölüm”) ve Mısırca mt ile eş asıllı

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /mawt/

• dinle

  (dosya)

Ad

مَوْت (mevt) e

1. مَاتَ‎ (māte) fiilinden isim
2. çöküş, sükût
3. (biyoloji, din) ölüm

   zıt anlamlısı: حَيَاة‎ (ḥayāh)

   • M.S. 609–632, Kur'an, 4:78
     

     ‎أَيۡنَمَا تَكُونُوا۟ يُدۡرِككُّمُ ٱلۡمَوۡتُ وَلَوۡ كُنتُمۡ فِي بُرُوجࣲ مُّشَيَّدَةࣲ — Nerede olursanız olun, sağlam ve tahkim edilmiş kaleler içinde bulunsanız bile ölüm size ulaşacaktır.

Çekimleme

مَوْت (mevt) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	مَوْت mevt	الْمَوْت‎ el-mevt	مَوْت mevt
yalın	مَوْتٌ mevtün	الْمَوْتُ‎ el-mevtü	مَوْتُ mevtü
belirtme	مَوْتًا‎ mevten	الْمَوْتَ‎ el-mevte	مَوْتَ mevte
tamlayan	مَوْتٍ mevtin	الْمَوْتِ‎ el-mevti	مَوْتِ mevti

Eş anlamlılar

• وَفَاة‎ (vefāh) ،هَلَاك‎ (helāk) ،مَنِيَّة‎ (meniyye) ،حِمَام‎ (ḥimām) ،حَتْف‎ (ḥatf)

Türetilmiş kavramlar

• مَوْتَا‎ (mevtā)

Türevleri

• Gulf Arabic: موت‎
• Maltaca: mewt
• Fas Arapçası: موت‎
• Malayca: maut
  • Endonezce: maut
• Farsça: موت‎

Eylem

مَوَّتَ (mevvete) II, geniş zaman يُمَوِّتُ‎‎ (yümevvitü)

1. (eskimiş, geçişsiz) nesli tükenmek
2. (geçişli) öldürmek, yok ettirmek, öldürmek, ölüme sebep olmak

Çekimleme

مَوَّتَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَمْوِيت‎ temvīt
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُمَوِّت‎ mümevvit
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُمَوَّت‎ mümevvet
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	مَوَّتُّ mevvettü	مَوَّتَّ mevvette	مَوَّتَ mevvete		مَوَّتُّمَا‎ mevvettümā	مَوَّتَا‎ mevvetā		مَوَّتْنَا‎ mevvetnā	مَوَّتُّمْ‎ mevvettüm	مَوَّتُوا‎ mevvetū
	dişil		مَوَّتِّ mevvetti	مَوَّتَتْ‎ mevvetet			مَوَّتَتَا‎ mevvetetā			مَوَّتُّنَّ‎ mevvettünne	مَوَّتْنَ‎ mevvetne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُمَوِّتُ‎ ʾümevvitü	تُمَوِّتُ‎ tümevvitü	يُمَوِّتُ‎ yümevvitü		تُمَوِّتَانِ‎ tümevvitāni	يُمَوِّتَانِ‎ yümevvitāni		نُمَوِّتُ‎ nümevvitü	تُمَوِّتُونَ‎ tümevvitūne	يُمَوِّتُونَ‎ yümevvitūne
	dişil		تُمَوِّتِينَ‎ tümevvitīne	تُمَوِّتُ‎ tümevvitü			تُمَوِّتَانِ‎ tümevvitāni			تُمَوِّتْنَ‎ tümevvitne	يُمَوِّتْنَ‎ yümevvitne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُمَوِّتَ‎ ʾümevvite	تُمَوِّتَ‎ tümevvite	يُمَوِّتَ‎ yümevvite		تُمَوِّتَا‎ tümevvitā	يُمَوِّتَا‎ yümevvitā		نُمَوِّتَ‎ nümevvite	تُمَوِّتُوا‎ tümevvitū	يُمَوِّتُوا‎ yümevvitū
	dişil		تُمَوِّتِي‎ tümevvitī	تُمَوِّتَ‎ tümevvite			تُمَوِّتَا‎ tümevvitā			تُمَوِّتْنَ‎ tümevvitne	يُمَوِّتْنَ‎ yümevvitne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُمَوِّتْ‎ ʾümevvit	تُمَوِّتْ‎ tümevvit	يُمَوِّتْ‎ yümevvit		تُمَوِّتَا‎ tümevvitā	يُمَوِّتَا‎ yümevvitā		نُمَوِّتْ‎ nümevvit	تُمَوِّتُوا‎ tümevvitū	يُمَوِّتُوا‎ yümevvitū
	dişil		تُمَوِّتِي‎ tümevvitī	تُمَوِّتْ‎ tümevvit			تُمَوِّتَا‎ tümevvitā			تُمَوِّتْنَ‎ tümevvitne	يُمَوِّتْنَ‎ yümevvitne
emir الْأَمْر	eril		مَوِّتْ mevvit			مَوِّتَا‎ mevvitā				مَوِّتُوا‎ mevvitū
	dişil		مَوِّتِي‎ mevvitī							مَوِّتْنَ‎ mevvitne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	مُوِّتُّ müvvittü	مُوِّتَّ müvvitte	مُوِّتَ müvvite		مُوِّتُّمَا‎ müvvittümā	مُوِّتَا‎ müvvitā		مُوِّتْنَا‎ müvvitnā	مُوِّتُّمْ‎ müvvittüm	مُوِّتُوا‎ müvvitū
	dişil		مُوِّتِّ müvvitti	مُوِّتَتْ‎ müvvitet			مُوِّتَتَا‎ müvvitetā			مُوِّتُّنَّ‎ müvvittünne	مُوِّتْنَ‎ müvvitne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُمَوَّتُ‎ ʾümevvetü	تُمَوَّتُ‎ tümevvetü	يُمَوَّتُ‎ yümevvetü		تُمَوَّتَانِ‎ tümevvetāni	يُمَوَّتَانِ‎ yümevvetāni		نُمَوَّتُ‎ nümevvetü	تُمَوَّتُونَ‎ tümevvetūne	يُمَوَّتُونَ‎ yümevvetūne
	dişil		تُمَوَّتِينَ‎ tümevvetīne	تُمَوَّتُ‎ tümevvetü			تُمَوَّتَانِ‎ tümevvetāni			تُمَوَّتْنَ‎ tümevvetne	يُمَوَّتْنَ‎ yümevvetne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُمَوَّتَ‎ ʾümevvete	تُمَوَّتَ‎ tümevvete	يُمَوَّتَ‎ yümevvete		تُمَوَّتَا‎ tümevvetā	يُمَوَّتَا‎ yümevvetā		نُمَوَّتَ‎ nümevvete	تُمَوَّتُوا‎ tümevvetū	يُمَوَّتُوا‎ yümevvetū
	dişil		تُمَوَّتِي‎ tümevvetī	تُمَوَّتَ‎ tümevvete			تُمَوَّتَا‎ tümevvetā			تُمَوَّتْنَ‎ tümevvetne	يُمَوَّتْنَ‎ yümevvetne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُمَوَّتْ‎ ʾümevvet	تُمَوَّتْ‎ tümevvet	يُمَوَّتْ‎ yümevvet		تُمَوَّتَا‎ tümevvetā	يُمَوَّتَا‎ yümevvetā		نُمَوَّتْ‎ nümevvet	تُمَوَّتُوا‎ tümevvetū	يُمَوَّتُوا‎ yümevvetū
	dişil		تُمَوَّتِي‎ tümevvetī	تُمَوَّتْ‎ tümevvet			تُمَوَّتَا‎ tümevvetā			تُمَوَّتْنَ‎ tümevvetne	يُمَوَّتْنَ‎ yümevvetne

---

Urduca

Köken

Arapça مَوْت‎ (mevt).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): môt

Ad

موت (مَوْت)

1. (biyoloji, din) ölüm