رب

Ayrıca bakınız: رپ, زب, رث

Arapça

Köken

Ana Semitik dili. Kökü Arapçada ر ب ب‎ (r-b-b)'dir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): rabb

Ad

رَبّْ (rabb) e (çoğul أَرْبَاب‎‎)

1. baş, lider, reis, şef
2. efendi, kral, malik
3. sahip

Türetilmiş kavramlar

• وَرَبُّ‎ (varabbü), لِرَبِ‎ (lirabi), رَبُّكِ‎ (rabbüki), رَبُّكَ‎ (rabbüke)