أمام

Ayrıca bakınız: امام, إمام

Arapça

Köken

"bir yöne doğru ilerlemek", "öncülük etmek" mânâsına gelen ء م م‎ (ʾ-m-m) gelir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔa.maː.ma/

• Ses

  (dosya)

Ad

أَمَام (ʾemām) e, d

1. ön

Çekimleme

أَمَام (ʾemām) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَمَام ʾemām	الْأَمَام‎ el-ʾemām	أَمَام ʾemām
yalın	أَمَامٌ ʾemāmün	الْأَمَامُ‎ el-ʾemāmü	أَمَامُ ʾemāmü
belirtme	أَمَامًا‎ ʾemāmen	الْأَمَامَ‎ el-ʾemāme	أَمَامَ ʾemāme
tamlayan	أَمَامٍ ʾemāmin	الْأَمَامِ‎ el-ʾemāmi	أَمَامِ ʾemāmi

İlgeç

أمام (أَمَامَ)

1. bir şeyin tecavüzüne karşı
2. evvel, önce; huzurunda, önünde
   • M.S. 609–632, Kur'an, 75:5-6
     بَلۡ یُرِیدُ ٱلۡإِنسَـٰنُ لِیَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ. ٦. یَسۡـَٔلُ "أَیَّانَ یَوۡمُ ٱلۡقِیَـٰمَةِ؟" – Ancak insan önünde olanı inkâr etmekten hoşlanır. 6. "O Kıyamet Günü günü ne zaman?" diye sorar.

Çekimleme

    Çekimlemiş biçimler

asıl biçim					أَمَامَ (ʾemāme)
kişi adılları- biçimler dâhil	tekil		ikil	çoğul
	eril	dişil	genel	eril	dişil
birinci kişi	أَمَامِي‎ (ʾemāmī)			أَمَامَنَا‎ (ʾemāmenā)
ikinci kişi	أَمَامَكَ‎ (ʾemāmeke)	أَمَامَكِ‎ (ʾemāmeki)	أَمَامَكُمَا‎ (ʾemāmekümā)	أَمَامَكُمْ‎ (ʾemāmeküm)	أَمَامَكُنَّ‎ (ʾemāmekünne)
üçüncü kişi	أَمَامَهُ‎ (ʾemāmehü)	أَمَامَهَا‎ (ʾemāmehā)	أَمَامَهُمَا‎ (ʾemāmehümā)	أَمَامَهُمْ‎ (ʾemāmehüm)	أَمَامَهُنَّ‎ (ʾemāmehünne)

Türetilmiş kavramlar

• مِنْ أَمَامِ‎ (min ʾemāmi)

Kaynakça

• Lane (1863). Arabic-English Lexicon., sahife 88-92