tecavüz

Türkçe

[te·ca:·vüz]

Köken

Arapça

Ad

tecavüz (belirtme hâli tecavüzü, çoğulu tecavüzler)

1. (askeriye) saldırı
   • Hasan İzzettin DİNAMO, 1979 Kutsal İsyan 4, sayfa 28 , May Yayınları

     "Gün geçtikçe artan bir şiddetle hukuku hilafet ve saltanat, haysiyeti hükumet, izzeti nefsi millimiz tecavüz ve taaddillere uğradı."

2. namusuna saldırma, sarkıntılık
3. başkasının hakkına el uzatma
4. aşma, ötesine geçme

Çeviriler

çeviriler

• Fince: hyökkäys (fi)
• Fransızca: viol (fr) e
• İngilizce: rape (en)
• Macarca: erőszak (hu)
• Rusça: посягательство (ru) (posyagatelʹstvo)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tecavüz" maddesi

Azerice

Ad

tecavüz

1. (askeriye) saldırı