أحب

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: أجب, أخت, اچت

Arapça[değiştir]

Köken 1[değiştir]

ح ب ب(ḥ-b-b).

Söyleniş[değiştir]

Eylem[değiştir]

أَحَبَّ (ʾaḥabbe) IV, geniş zaman يُحِبُّ‎‎ (yuḥibbü)

  1. hoşlanmak; âşık olmak, sevmek
    أُحِبُّكَ — Seni seviyorum (erkeğe)
    أُحِبُّكِ — Seni seviyorum (kadına/kıza)
    • M.S. 609–632, Kur'an, 2:216
      وَعَسَى أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ – ... Olabilir ki siz, bir şeyden hoşlanmazsınız; hâlbuki ki o sizin için hayırlıdır. ...
Çekimleme[değiştir]
Eş anlamlılar[değiştir]

Köken 2[değiştir]

حَبِيب(ḥabīb, sevgili) kelimesinin elatifi.

Söyleniş[değiştir]

Ön ad[değiştir]

أَحَبّ (ʾaḥabb)

  1. حَبِيب(ḥabīb) sözcüğünün elative degree çekimi:
    1. daha sevgili; en sevgili, favori
      • Abd Al-Hādī At-Tāzī, 1355 Şablon:CE رحلة ابن بطوطة المسماة تحفة النظار في غرائب الأمصار وعجائب الأسفار, sayfa 74
    • "وكانت الرابعة وهي ربيبة الوزير عبد الله تسكن في دارها. وهي أحبهن" إليّ.|t=Vezir Abdullah'ın gelini olan dördüncü eşim, kendi evinde otururdu ve aralarında en sevdiğim oydu. | footer=H. A. R. Gibb tarafından tercüme edildi.}}
    1. daha müsait; en müsait
Çekimleme[değiştir]
Kaynaklar[değiştir]

Köken 3[değiştir]

Eylem[değiştir]

أحب (أَحِبُّ) (I)

  1. حَبَّ(ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken bildirme kipi çekimi

Eylem[değiştir]

أحب (أَحِبَّ) (I)

  1. حَبَّ(ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken dilek çekimi
  2. حَبَّ(ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken jussive çekimi

Eylem[değiştir]

أحب (أَحِبِّ) (I)

  1. حَبَّ(ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken jussive çekimi

Eylem[değiştir]

أحب (أُحَبُّ) (I)

  1. حَبَّ(ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past edilgen bildirme kipi çekimi

Eylem[değiştir]

أحب (أُحَبَّ) (I)

  1. حَبَّ(ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past edilgen dilek çekimi
  2. حَبَّ(ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past edilgen jussive çekimi

Eylem[değiştir]

أحب (أُحَبِّ) (I)

  1. حَبَّ(ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past edilgen jussive çekimi