أحب

Ayrıca bakınız: أجب, أخت, اچت

Arapça

Köken 1

ح ب ب‎ (ḥ-b-b).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔa.ħab.ba/

• Audio

  (dosya)

Eylem

أَحَبَّ (ʾaḥabbe) IV, geniş zaman يُحِبُّ‎‎ (yuḥibbü)

1. hoşlanmak; âşık olmak, sevmek

   أُحِبُّكَ — Seni seviyorum (erkeğe)

   أُحِبُّكِ — Seni seviyorum (kadına/kıza)

   • M.S. 609–632, Kur'an, 2:216
     وَعَسَى أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ – ... Olabilir ki siz, bir şeyden hoşlanmazsınız; hâlbuki ki o sizin için hayırlıdır. ...

Çekimleme

أَحَبَّ

çekimi (biçim-IV muzaaf)

mastarlar الْمَصَادِر						حُبّ‎ veya مَحَبَّة‎ ḥubb veya maḥabbe
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُحِبّ‎ muḥibb
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُحَبّ‎ muḥabb
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أَحْبَبْتُ‎ ʾaḥbebtü	أَحْبَبْتَ‎ ʾaḥbebte	أَحَبَّ ʾaḥabbe		أَحْبَبْتُمَا‎ ʾaḥbebtümā	أَحَبَّا‎ ʾaḥabbā		أَحْبَبْنَا‎ ʾaḥbebnā	أَحْبَبْتُمْ‎ ʾaḥbebtüm	أَحَبُّوا‎ ʾaḥabbū
	dişil		أَحْبَبْتِ‎ ʾaḥbebti	أَحَبَّتْ‎ ʾaḥabbet			أَحَبَّتَا‎ ʾaḥabbetā			أَحْبَبْتُنَّ‎ ʾaḥbebtünne	أَحْبَبْنَ‎ ʾaḥbebne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُحِبُّ ʾuḥibbü	تُحِبُّ‎ tuḥibbü	يُحِبُّ‎ yuḥibbü		تُحِبَّانِ‎ tuḥibbāni	يُحِبَّانِ‎ yuḥibbāni		نُحِبُّ‎ nuḥibbü	تُحِبُّونَ‎ tuḥibbūne	يُحِبُّونَ‎ yuḥibbūne
	dişil		تُحِبِّينَ‎ tuḥibbīne	تُحِبُّ‎ tuḥibbü			تُحِبَّانِ‎ tuḥibbāni			تُحْبِبْنَ‎ tuḥbibne	يُحْبِبْنَ‎ yuḥbibne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُحِبَّ ʾuḥibbe	تُحِبَّ‎ tuḥibbe	يُحِبَّ‎ yuḥibbe		تُحِبَّا‎ tuḥibbā	يُحِبَّا‎ yuḥibbā		نُحِبَّ‎ nuḥibbe	تُحِبُّوا‎ tuḥibbū	يُحِبُّوا‎ yuḥibbū
	dişil		تُحِبِّي‎ tuḥibbī	تُحِبَّ‎ tuḥibbe			تُحِبَّا‎ tuḥibbā			تُحْبِبْنَ‎ tuḥbibne	يُحْبِبْنَ‎ yuḥbibne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُحِبَّ veya أُحِبِّ veya أُحْبِبْ‎ ʾuḥibbe veya ʾuḥibbi veya ʾuḥbib	تُحِبَّ‎ veya تُحِبِّ‎ veya تُحْبِبْ‎ tuḥibbe veya tuḥibbi veya tuḥbib	يُحِبَّ‎ veya يُحِبِّ‎ veya يُحْبِبْ‎ yuḥibbe veya yuḥibbi veya yuḥbib		تُحِبَّا‎ tuḥibbā	يُحِبَّا‎ yuḥibbā		نُحِبَّ‎ veya نُحِبِّ‎ veya نُحْبِبْ‎ nuḥibbe veya nuḥibbi veya nuḥbib	تُحِبُّوا‎ tuḥibbū	يُحِبُّوا‎ yuḥibbū
	dişil		تُحِبِّي‎ tuḥibbī	تُحِبَّ‎ veya تُحِبِّ‎ veya تُحْبِبْ‎ tuḥibbe veya tuḥibbi veya tuḥbib			تُحِبَّا‎ tuḥibbā			تُحْبِبْنَ‎ tuḥbibne	يُحْبِبْنَ‎ yuḥbibne
emir الْأَمْر	eril		أَحِبَّ veya أَحِبِّ veya أَحْبِبْ‎ ʾaḥibbe veya ʾaḥibbi veya ʾaḥbib			أَحِبَّا‎ ʾaḥibbā				أَحِبُّوا‎ ʾaḥibbū
	dişil		أَحِبِّي‎ ʾaḥibbī							أَحْبِبْنَ‎ ʾaḥbibne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	أُحْبِبْتُ‎ ʾuḥbibtü	أُحْبِبْتَ‎ ʾuḥbibte	أُحِبَّ ʾuḥibbe		أُحْبِبْتُمَا‎ ʾuḥbibtümā	أُحِبَّا‎ ʾuḥibbā		أُحْبِبْنَا‎ ʾuḥbibnā	أُحْبِبْتُمْ‎ ʾuḥbibtüm	أُحِبُّوا‎ ʾuḥibbū
	dişil		أُحْبِبْتِ‎ ʾuḥbibti	أُحِبَّتْ‎ ʾuḥibbet			أُحِبَّتَا‎ ʾuḥibbetā			أُحْبِبْتُنَّ‎ ʾuḥbibtünne	أُحْبِبْنَ‎ ʾuḥbibne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُحَبُّ ʾuḥabbü	تُحَبُّ‎ tuḥabbü	يُحَبُّ‎ yuḥabbü		تُحَبَّانِ‎ tuḥabbāni	يُحَبَّانِ‎ yuḥabbāni		نُحَبُّ‎ nuḥabbü	تُحَبُّونَ‎ tuḥabbūne	يُحَبُّونَ‎ yuḥabbūne
	dişil		تُحَبِّينَ‎ tuḥabbīne	تُحَبُّ‎ tuḥabbü			تُحَبَّانِ‎ tuḥabbāni			تُحْبَبْنَ‎ tuḥbebne	يُحْبَبْنَ‎ yuḥbebne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُحَبَّ ʾuḥabbe	تُحَبَّ‎ tuḥabbe	يُحَبَّ‎ yuḥabbe		تُحَبَّا‎ tuḥabbā	يُحَبَّا‎ yuḥabbā		نُحَبَّ‎ nuḥabbe	تُحَبُّوا‎ tuḥabbū	يُحَبُّوا‎ yuḥabbū
	dişil		تُحَبِّي‎ tuḥabbī	تُحَبَّ‎ tuḥabbe			تُحَبَّا‎ tuḥabbā			تُحْبَبْنَ‎ tuḥbebne	يُحْبَبْنَ‎ yuḥbebne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُحَبَّ veya أُحَبِّ veya أُحْبَبْ‎ ʾuḥabbe veya ʾuḥabbi veya ʾuḥbeb	تُحَبَّ‎ veya تُحَبِّ‎ veya تُحْبَبْ‎ tuḥabbe veya tuḥabbi veya tuḥbeb	يُحَبَّ‎ veya يُحَبِّ‎ veya يُحْبَبْ‎ yuḥabbe veya yuḥabbi veya yuḥbeb		تُحَبَّا‎ tuḥabbā	يُحَبَّا‎ yuḥabbā		نُحَبَّ‎ veya نُحَبِّ‎ veya نُحْبَبْ‎ nuḥabbe veya nuḥabbi veya nuḥbeb	تُحَبُّوا‎ tuḥabbū	يُحَبُّوا‎ yuḥabbū
	dişil		تُحَبِّي‎ tuḥabbī	تُحَبَّ‎ veya تُحَبِّ‎ veya تُحْبَبْ‎ tuḥabbe veya tuḥabbi veya tuḥbeb			تُحَبَّا‎ tuḥabbā			تُحْبَبْنَ‎ tuḥbebne	يُحْبَبْنَ‎ yuḥbebne

Eş anlamlılar

• حَبَّ‎ (ḥabbe)

Köken 2

حَبِيب‎ (ḥabīb, “sevgili”) kelimesinin elatifi.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔa.ħabb/

Ön ad

أَحَبّ (ʾaḥabb)

1. حَبِيب‎ (ḥabīb) sözcüğünün elative degree çekimi:
   1. daha sevgili; en sevgili, favori
      • Abd Al-Hādī At-Tāzī, 1355 Şablon:CE رحلة ابن بطوطة المسماة تحفة النظار في غرائب الأمصار وعجائب الأسفار, sayfa 74

   • "وكانت الرابعة وهي ربيبة الوزير عبد الله تسكن في دارها. وهي أحبهن" إليّ.|t=Vezir Abdullah'ın gelini olan dördüncü eşim, kendi evinde otururdu ve aralarında en sevdiğim oydu. | footer=H. A. R. Gibb tarafından tercüme edildi.}}

   1. daha müsait; en müsait

Çekimleme

أَحَبّ (ʾaḥabb) ön ad çekimi

tekil	eril		dişil
	basit tekil gayrimunsarıf		tekil invariable
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	أَحَبّ ʾaḥabb	الْأَحَبّ‎ el-ʾaḥabb	حُبّى‎ —	الْحُبّى‎ —
yalın	أَحَبُّ ʾaḥabbü	الْأَحَبُّ‎ el-ʾaḥabbü	حُبّى‎ —	الْحُبّى‎ —
belirtme	أَحَبَّ ʾaḥabbe	الْأَحَبَّ‎ el-ʾaḥabbe	حُبّى‎ —	الْحُبّى‎ —
tamlayan	أَحَبَّ ʾaḥabbe	الْأَحَبِّ‎ el-ʾaḥabbi	حُبّى‎ —	الْحُبّى‎ —
ikil	eril		dişil
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	أَحَبَّيْن‎ ʾaḥabbeyn	الْأَحَبَّيْن‎ el-ʾaḥabbeyn	حُبَّيَيْن‎ ḥubbeyeyn	الْحُبَّيَيْن‎ el-ḥubbeyeyn
yalın	أَحَبَّانِ‎ ʾaḥabbāni	الْأَحَبَّانِ‎ el-ʾaḥabbāni	حُبَّيَانِ‎ ḥubbeyāni	الْحُبَّيَانِ‎ el-ḥubbeyāni
belirtme	أَحَبَّيْنِ‎ ʾaḥabbeyni	الْأَحَبَّيْنِ‎ el-ʾaḥabbeyni	حُبَّيَيْنِ‎ ḥubbeyeyni	الْحُبَّيَيْنِ‎ el-ḥubbeyeyni
tamlayan	أَحَبَّيْنِ‎ ʾaḥabbeyni	الْأَحَبَّيْنِ‎ el-ʾaḥabbeyni	حُبَّيَيْنِ‎ ḥubbeyeyni	الْحُبَّيَيْنِ‎ el-ḥubbeyeyni
çoğul	eril		dişil
	sahih eril çoğul‎; basit cem'-i mükesser gayrimunsarıf		sahih dişil çoğul
	belirsiz	belirli	belirsiz	belirli
ölçüsüz	أَحَبِّين‎‎; أَحَابّ‎ ʾaḥabbīn‎; ʾaḥābb	الْأَحَبِّين‎‎; الْأَحَابّ‎ el-ʾaḥabbīn‎; el-ʾaḥābb	حُبَّيَات‎ ḥubbeyāt	الْحُبَّيَات‎ el-ḥubbeyāt
yalın	أَحَبُّونَ‎‎; أَحَابُّ‎ ʾaḥabbūne‎; ʾaḥābbü	الْأَحَبُّونَ‎‎; الْأَحَابُّ‎ el-ʾaḥabbūne‎; el-ʾaḥābbü	حُبَّيَاتٌ‎ ḥubbeyātün	الْحُبَّيَاتُ‎ el-ḥubbeyātü
belirtme	أَحَبِّينَ‎‎; أَحَابَّ‎ ʾaḥabbīne‎; ʾaḥābbe	الْأَحَبِّينَ‎‎; الْأَحَابَّ‎ el-ʾaḥabbīne‎; el-ʾaḥābbe	حُبَّيَاتٍ‎ ḥubbeyātin	الْحُبَّيَاتِ‎ el-ḥubbeyāti
tamlayan	أَحَبِّينَ‎‎; أَحَابَّ‎ ʾaḥabbīne‎; ʾaḥābbe	الْأَحَبِّينَ‎‎; الْأَحَابِّ‎ el-ʾaḥabbīne‎; el-ʾaḥābbi	حُبَّيَاتٍ‎ ḥubbeyātin	الْحُبَّيَاتِ‎ el-ḥubbeyāti

Kaynaklar

• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.
• Hans Wehr (1976), “أحب”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

Köken 3

Eylem

أحب (أَحِبُّ) (I)

1. حَبَّ‎ (ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken bildirme kipi çekimi

Eylem

أحب (أَحِبَّ) (I)

1. حَبَّ‎ (ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken dilek çekimi
2. حَبَّ‎ (ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken jussive çekimi

Eylem

أحب (أَحِبِّ) (I)

1. حَبَّ‎ (ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken jussive çekimi

Eylem

أحب (أُحَبُّ) (I)

1. حَبَّ‎ (ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past edilgen bildirme kipi çekimi

Eylem

أحب (أُحَبَّ) (I)

1. حَبَّ‎ (ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past edilgen dilek çekimi
2. حَبَّ‎ (ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past edilgen jussive çekimi

Eylem

أحب (أُحَبِّ) (I)

1. حَبَّ‎ (ḥabbe) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past edilgen jussive çekimi