şarlatan
Ad[düzenle]
| Durum | Tekil | Çoğul |
|---|---|---|
| Yalın | şarlatan | şarlatanlar |
| Belirtme (-i) | şarlatanı | şarlatanları |
| Yönelme (-e) | şarlatana | şarlatanlara |
| Bulunma (-de) | şarlatanda | şarlatanlarda |
| Çıkma (-den) | şarlatandan | şarlatanlardan |
| Tamlayan | şarlatanın | şarlatanların |
şarlatan -nı
Anlamlar
- [1] kendi bilgi ve niteliklerini veya mallarını överek karşısındakini kandıran, dolandıran kimse
- Kim namuslu, kim dalavereci, kim şarlatan, laf ebesi ve dalkavuk, biliyordu. - T. Buğra
- [2] bilir geçinen kimse
- Ben şarlatan değilim, oğlum. Bu illetin devası bendedir. - P. Safa
Köken
Kaynaklar
- Türk Dil Kurumu: "şarlatan"
Türk Dilleri
Çeviriler
