çifte

Türkçe

Köken

Farsça cufte

Ad

çifte (belirtme hâli çifteyi, çoğulu çifteler) -si

1. at, eşek ve katırın arka ayaklarıyla vuruşu, tekme
2. iki namlulu av tüfeği

   Çifteler dolduruldu, horozlar çekildi, iki el silah atıldı. -O. V. Kanık

Deyimler

çifte kumrular

Çeviriler

çeviriler

• Fince: potku (fi), potkaisu (fi)
• İngilizce: kick (en)
• Özbekçe: qoʻsh (uz), qoʻshaloq (uz)

Ön ad

çifte

1. ikisi bir arada bulunan veya ikili

   Güzel sevme derler nasıl sevmeyim. Kaşlar arasında çifte benler var. - Karacaoğlan

2. çift kürekli (sandal, kayık)

Çeviriler

çeviriler

• Fince: parillinen (fi)
• Rusça: парный (ru) (parnıy), двойной (ru) (dvoynoy)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "çifte" maddesi

Atasözleri

• Analık usta, yumağı ufak yapar; çocuklar usta, ekmeği çifte kapar
• Eşeğe cilve yap demişler, çifte atmış
• Öküz tekini bulmadan çifte yürümez
• Yalnız öküz, çifte koşulmaz