çeke

Ayrıca bakınız: Çek'e, Çeke

Türkçe

Ad

çeke (belirtme hâli çekeyi, çoğulu çekeler)

[1] (halk ağzı) (Denizli) (Hatay) ufak, küçük

[2] (halk ağzı) (İzmir) (Kayseri) (Niğde) sıkı, gergin

[3] (dil bilimi) Cümlecikleri ve cümle unsurlarını ayırmaya yarayan ve kısa durak ifade eden kuyruklu nokta.

Söyleniş

IPA: /t͡ʃeˈce/, çoğulu IPA: /t͡ʃeceˈleɾ/

Heceleme

Heceleme: çe·ke

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "çeke"

Çağatayca

Ad

[1] pişanenin, şakike, pek küçük

[2] yoğurte ve katika dahi derler

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kırım Tatarca

Ad

çeke

[1] şakak

Deyimler

[1] çekesinden çıqmaq