çeke
Türkçe
[düzenle]Ad
[düzenle]çeke (belirtme hâli çekeyi, çoğulu çekeler)
- (halk ağzı) (Denizli ağzı) (Hatay ağzı) ufak, küçük
- (halk ağzı) (İzmir ağzı) (Kayseri ağzı) (Niğde ağzı) sıkı, gergin
- (dil bilimi) Cümlecikleri ve cümle unsurlarını ayırmaya yarayan ve kısa durak ifade eden kuyruklu nokta.
Söyleniş
[düzenle]Heceleme
[düzenle]- Heceleme: çe‧ke
Çeviriler
[düzenle]çeviriler
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "çeke" maddesi
Çağatayca
[düzenle]Ad
[düzenle]- pişanenin, şakike, pek küçük
- yoğurte ve katika dahi derler
Kaynakça
[düzenle]- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
Kırım Tatarca
[düzenle]Ad
[düzenle]çeke