alım

Türkçe

Ad

alım (belirtme hâli alımı, çoğulu alımlar)

1. (ticaret) alma işi
2. çalım, gurur, kurum
3. çekicilik

   O ne eda, o ne alım, o ne çalım! - H. R. Gürpınar

Söyleniş

Lütfen bir dil kodu girin.

Heceleme

Lütfen bir dil kodu girin.

Köken

Türkçe

Deyimler

alım çalım, alım satım, destekleme alımı, dış alım, ön alım, spot alım, zor alım

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "alım" maddesi

Çeviriler

• Almanca: Kauf (de) e
• Arapça: شراء‎ (ar) e [ʃiru:ʔ]
• Fince: osto (fi)
• İngilizce: purchase (en)
• İsveççe: köp (sv)
• İsviçre Almancası: Kauf (de) e

• Norveççe: kjøp (no) n

Türetilmiş kavramlar

alımca, alımcı, alımcık, alımken, alımla, alımlı, alımsa, alımsı, alımsız

Eski Türkçe

Ad

1. alacak
2. borç

Karaçay Balkarca

Ad

1. düğünlerde delikanlıların topladığı bahşiş

Tatarca

Ad

alım

1. yordam, yöntem, teknik, yol, metot, usul

Teleütçe

Şablon:Söz türü

1. rüşvet