zevç

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi زوج‎, o da Arapça زَوْج‎ (zevc) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈzevt͡ʃ/
• Heceleme: zevç

Ad

zevç (belirtme hâli zevci, çoğulu zevçler)

1. (') koca

Çekimleme

zevç adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		zevç	zevçler
belirtme		zevci	zevçleri
yönelme		zevce	zevçlere
bulunma		zevçte	zevçlerde
ayrılma		zevçten	zevçlerden
tamlayan		zevcin	zevçlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	zevcim	zevçlerim
	belirtme	zevcimi	zevçlerimi
	yönelme	zevcime	zevçlerime
	bulunma	zevcimde	zevçlerimde
	ayrılma	zevcimden	zevçlerimden
	tamlayan	zevcimin	zevçlerimin
2. tekil	yalın	zevcin	zevçlerin
	belirtme	zevcini	zevçlerini
	yönelme	zevcine	zevçlerine
	bulunma	zevcinde	zevçlerinde
	ayrılma	zevcinden	zevçlerinden
	tamlayan	zevcinin	zevçlerinin
3. tekil	yalın	zevci	zevçleri
	belirtme	zevciyi	zevçlerini
	yönelme	zevciye	zevçlerine
	bulunma	zevcide	zevçlerinde
	ayrılma	zevciden	zevçlerinden
	tamlayan	zevcinin	zevçlerinin
1. çoğul	yalın	zevcimiz	zevçlerimiz
	belirtme	zevcimizi	zevçlerimizi
	yönelme	zevcimize	zevçlerimize
	bulunma	zevcimizde	zevçlerimizde
	ayrılma	zevcimizden	zevçlerimizden
	tamlayan	zevcimizin	zevçlerimizin
2. çoğul	yalın	zevciniz	zevçleriniz
	belirtme	zevcinizi	zevçlerinizi
	yönelme	zevcinize	zevçlerinize
	bulunma	zevcinizde	zevçlerinizde
	ayrılma	zevcinizden	zevçlerinizden
	tamlayan	zevcinizin	zevçlerinizin
3. çoğul	yalın	zevci zevçleri
	belirtme	zevciyi zevçlerini
	yönelme	zevciye zevçlerine
	bulunma	zevcide zevçlerinde
	ayrılma	zevciden zevçlerinden
	tamlayan	zevcinin zevçlerinin

Dişili

• zevce

Üst kavramlar

• erkek

Türetilmiş kavramlar

• zevççe, zevççi, zevççik, zevçken, zevçle, zevçli, zevçse, zevçsiz

Çeviriler

koca

• Arapça: زَوْج‎ (zevc)
• Maltaca: żewġ (mt)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: زوج‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "zevç" maddesi