uyarıcı
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]Söyleniş
[değiştir]- Heceleme: u‧ya‧rı‧cı
Ad
[değiştir]uyarıcı (belirtme hâli uyarıcını, çoğulu uyarıcılar)
Ön ad
[değiştir]uyarıcı (karşılaştırma daha uyarıcı, üstünlük en uyarıcı)
- uyarma özelliği olan, uyaran
- Her bir dönemin incelenmesi, sonuçlarının değerlendirilmesi ulusal yeteneklerimizi, eksiklerimizi anlamak bakımından uyarıcıdır. - M. And
Eş anlamlılar
[değiştir]Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "uyarıcı" maddesi