İçeriğe atla

uyarıcı

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
uyarı + -cı

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: u‧ya‧rı‧cı

uyarıcı (belirtme hâli uyarıcıyı, çoğulu uyarıcılar)

  1. Uyarma özelliği olan, uyaran kişi ya da şey

Ön ad

[düzenle]

uyarıcı (karşılaştırma daha uyarıcı, üstünlük en uyarıcı)

  1. uyarma özelliği olan, uyaran
    Her bir dönemin incelenmesi, sonuçlarının değerlendirilmesi ulusal yeteneklerimizi, eksiklerimizi anlamak bakımından uyarıcıdır.” - M. And

Eş anlamlılar

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]