utanmak
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Eylem[değiştir]
utanmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi utanır) -ır
- onursuz sayılacak veya gülünç olacak bir duruma düşmekten üzüntü duymak, mahcup olmak
- Düğün sofrasında kendisinden başka böyle çatal tutanı göremeyince pek utandı. - A. Gündüz:[2] sıkılmak
- sıkılmak
- Hayır, edebiyattan değil, karşısında şimdiden aczini duyduğum okuyucudan utanıyorum. - A. Haşim
- çekinmek
- Birbirimizden utanarak karşı karşıya on dakika sustuk. - Y. Z. Ort
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "utanmak" maddesi
Eski Türkçe[değiştir]
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.
Eylem[değiştir]
- utanmak
Türkmence[değiştir]
Eylem[değiştir]
utanmak
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.