salih

Ayrıca bakınız: Salih

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi صالح‎, Arapça صَالِح‎ (ṣāliḥ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /saː.ˈɫih/
• Heceleme: sa‧lih

Ön ad

salih (karşılaştırma daha salih, üstünlük en salih)

1. elverişli, işe yarar, iyi, münasip, uygun
2. (din) dindar, dinî emirlere uyan, itikatlı

   Allah da ona salih bir evlat vermişti.

Çeviriler

dindar

• Arapça: صَالِح‎ (ar) e (ṣāliḥ)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: صالح‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "salih" maddesi

Anagramlar

• Salih, silah