salih
|
Ayrıca bakınız: Salih |
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi صالح, Arapça صَالِح (ṣāliḥ).
Söyleniş[değiştir]
Ön ad[değiştir]
salih (karşılaştırma daha salih, üstünlük en salih)
- elverişli, işe yarar, iyi, münasip, uygun
- (din) dindar, dinî emirlere uyan, itikatlı
- Allah da ona salih bir evlat vermişti.
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "salih" maddesi