tertip
Jump to navigation
Jump to search
Türkçe[edit]
Söyleniş[edit]
- IPA: teɾˈtip
Heceleme[edit]
- Heceleme: ter·tip
Köken[edit]
Ad[edit]
tertip (belirtme hâli tertibi, çoğulu tertipler)
- uygun bir sıraya, düzene koyma, sıralama
- düzenleniş, sıralanış biçimi, kombinasyon
- Mutfağın yeni tertibi güzel olmuş.
- düzenleme
- Bu zat, propagandayı tertip ve idareye memur imiş. - Atatürk
- (tıp) doktorun hastaya verdiği ilaç düzeni
- dizgi
- hile, düzen, komplo
- (askeriye) askere alınma dönemi
Çekimleme[edit]
tertip adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | tertip | tertipler |
| belirtme | tertibi | tertipleri |
| yönelme | tertibe | tertiplere |
| bulunma | tertipte | tertiplerde |
| ayrılma | tertipten | tertiplerden |
| tamlayan | tertibin | tertiplerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | tertibim | tertiplerim |
| 2. tekil (senin) | tertibin | tertiplerin |
| 3. tekil (onun) | tertibi | tertipleri |
| 1. çoğul (bizim) | tertibimiz | tertiplerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | tertibiniz | tertipleriniz |
| 3. çoğul (onların) | tertibi tertipleri | |
Deyimler[edit]
Çeviriler[edit]
Türetilmiş kavramlar[edit]
Kaynakça[edit]
- Türk Dil Kurumu: "tertip"
Gagavuzca[edit]
Köken[edit]
Ad[edit]
tertip
Kaynakça[edit]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
