tertip

Türkçe

Söyleniş

IPA: teɾˈtip

Heceleme

Heceleme: ter·tip

Köken

Arapça

Ad

tertip (belirtme hâli tertibi, çoğulu tertipler) -bi

1. uygun bir sıraya, düzene koyma, sıralama
2. düzenleniş, sıralanış biçimi, kombinasyon

   Mutfağın yeni tertibi güzel olmuş.

3. düzenleme

   Bu zat, propagandayı tertip ve idareye memur imiş. - Atatürk

4. (tıp) doktorun hastaya verdiği ilaç düzeni
5. dizgi
6. hile, düzen, komplo
7. (askeriye) askere alınma dönemi

Çekimleme

tertip adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	tertip	tertipler
belirtme	tertibi	tertipleri
yönelme	tertibe	tertiplere
bulunma	tertipte	tertiplerde
ayrılma	tertipten	tertiplerden
tamlayan	tertibin	tertiplerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (ben)	tertibim	tertiplerim
2. tekil (sen)	tertibin	tertiplerin
3. tekil (o)	tertibi	tertipleri
1. çoğul (biz)	tertibimiz	tertiplerimiz
2. çoğul (siz)	tertibiniz	tertipleriniz
3. çoğul (onlar)	tertibi tertipleri

Deyimler

• sahib-i tertip

Çeviriler

• Almanca: Ordnung (de) d
• Arapça: تَرْتِيبٌ‏‎ (ar) e (terti:b(un))
• Fince: [Girdi?]tpos
• İngilizce: order (en), arrangement (en)

• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Türetilmiş kavramlar

tertipçe, tertipçi, tertipçik, tertipken, tertiple, tertipli, tertipse, tertipsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "tertip"

Gagavuzca

Köken

Arapça ترتيب‏ (terti:b(un))

Ad

tertip

1. tertip

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki