sır
Türkçe[değiştir]
Köken 1[değiştir]
Ad[değiştir]
sır (belirtme hâli sırı, çoğulu sırlar) -rı
- bazı nesnelere parlaklık verme, dış etkilerden koruma, sızmalarını önleme vb. amaçlarla sürülen, saydam veya donuk vernik
- Küpün sırı dökülmüş.
- aynaların arkasına ve kaplama metal eşyanın yüzüne sürülen ince tabaka
Köken 2[değiştir]
Osmanlı Türkçesi سر (sırr), Arapça سِرّ (sirr)
Ad[değiştir]
sır (belirtme hâli sırı, çoğulu sırlar) -rrı
- varlığı veya bazı yönleri açığa vurulmak istenmeyen, gizli kalan, gizli tutulan şey
- aklın erişemediği, açıklanmayan veya çözülemeyen şey, giz, gizem
- Bu bahçede açılan her gonca. Sırlar açıyor yerden gökten? - T. Oflazoğlu
- bir işin, bir şeyin dikkat, yetenek, deneyim ve sezgi yardımıyla kavranabilen en zor, en ince yanı
- bir amaca ulaşmak için kullanılan, başvurulan özel ve gizli yöntem
Çekimleme[değiştir]
sır adının çekimi
Çekimleme[değiştir]
sır adının çekimi
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "sır" maddesi
Deyimler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "sır" maddesi
Gagavuzca[değiştir]
Ad[değiştir]
sır
- [1] sır
Köken[değiştir]
- Moğolca sir
Tatarca[değiştir]
Ad[değiştir]
sır
- [1] peynir
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki