İçeriğe atla

susmak

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi صوسمق(susma + -k).

Söyleniş

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

susmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi susar)

  1. konuşmasını kesmek
    Son mısraları acele okuyarak susmuştu. — H. F. Ozansoy
  2. konuşmaktan kaçınmak
    Onlar da bu hazırlop klişeleri kullanmak fırsatını buluncaya kadar susacaklardır. — B. R. Eyüboğlu
  3. ses veya gürültüyü kesmek, ses ve gürültü yapmamak
  4. etkisini göstermemek, tepki göstermemek
    Adaletin sustuğu yerde haksızlık başlar.

Çekimleme

[düzenle]

Zıt anlamlılar

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]