susmak
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi صوسمق (susma + -k).
Söyleniş[değiştir]
Eylem[değiştir]
susmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi susar)
- konuşmasını kesmek
- Son mısraları acele okuyarak susmuştu. — H. F. Ozansoy
- konuşmaktan kaçınmak
- Onlar da bu hazırlop klişeleri kullanmak fırsatını buluncaya kadar susacaklardır. — B. R. Eyüboğlu
- ses veya gürültüyü kesmek, ses ve gürültü yapmamak
- etkisini göstermemek, tepki göstermemek
- Adaletin sustuğu yerde haksızlık başlar.
Çekimleme[değiştir]
susmak eyleminin çekimi
Zıt anlamlılar[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
susmak
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "susmak" maddesi