son ek

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: son ek

Ad

son ek (belirtme hâli son eği, çoğulu son ekler)

1. (dil bilimi) Kelimelerin kök veya gövdesinin sonuna gelen ek

Eş anlamlılar

• altdamga

Zıt anlamlılar

• ön ek

Üst kavramlar

• ek

Çeviriler

• Almanca: Nachsilbe (de) d, Postfix (de) n, Suffix (de) n
• Azerice: son əlavə (az), son şəkilçi (az), suffiks (az)
• Baskça: atzizki (eu)
• Bretonca: lost-ger (br), dilostger (br)
• Ermenice: վերջածանց (hy) (verǰacancʿ)
• Fince: jälkiliite (fi)
• Fransızca: suffixe (fr)
• Galce: olddodiad (cy), ôl-ddodiad (cy)
• Guarani dili: ñe’ẽriregua (gn)
• Gucaratça: પ્રત્યય (gu) (pratyaya)
• Hintçe: प्रत्यय (hi) (pratyay)
• Hollandaca: achtervoegsel (nl) n, suffix (nl) n
• İngilizce: postfix (en), suffix (en)
• İrlandaca: iarmhír (ga)
• İskoçça: iar-leasachan (gd)
• İspanyolca: sufijo (es) e
• İsveççe: suffix (sv)
• İtalyanca: suffisso (it) e
• Marathi dili: पत (mr) (pat)
• Norveççe: suffiks (no)
• Pencapça: ਪ੍ਰਤਯਯ (pa) (prtayaya)
• Sanskritçe: प्रत्यय (sa) (pratyaya)
• Yunanca:

  Modern Yunanca: επίθημα (el) (epíthima)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "son ek"

Ek okumalar

• Vikipedi'de son ek