pekâlâ

Türkçe

Köken

pek + âlâ

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /pe.ca.laː/

Ön ad

pekâlâ (karşılaştırma daha pekâlâ, üstünlük en pekâlâ)

1. Benzerlerinden aşağı olmayan.
2. "Dediğin gibi olsun, öyle kabul edelim" anlamlarında bir söz, peki.

Belirteç

pekâlâ

1. Kesinlikle, elbette.
2. Çok iyi.

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: əcəb (az)