âlâ

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi اعلی‎, Arapça أَعْلَى‎ (ʾaʿlā)

Ön ad

âlâ (karşılaştırma daha âlâ, üstünlük en âlâ)

1. iyi, daniska

   Beni Konya Lezzet Lokantası'na götürdü, âlâ bir öğle yemeği çekti. - H. E. Adıvar

2. en yüksek, en yüce

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "âlâ" maddesi