pas

Ayrıca bakınız: PAS, pâs

Türkçe

Ad

pas (belirtme hâli pası, çoğulu paslar)

1. su içinde ve nemli havada metallerin, özellikle demirin yüzeyinde oksitlenme sonucunda oluşan madde

   Demirin tozu ve pası dev işçilerin kirpiklerine yağar, gözlerine dolardı. - L. Tekin

2. genellikle midenin bozulmasından ötürü dilin üzerinde oluşan beyaz tabaka, bar
3. bazı asalak mantarların çeşitli bitkilerde oluşturduğu portakal sarısı veya kahve rengi lekeler; bu lekelerden ileri gelen bitki hastalığı
4. bazı top oyunlarında oyunculardan birinin topu takım arkadaşına geçirmesi

Çekimleme

pas adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	pas	paslar
belirtme	pası	pasları
yönelme	pasa	paslara
bulunma	pasta	paslarda
ayrılma	pastan	paslardan
tamlayan	pasın	pasların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	pasım	paslarım
2. tekil (senin)	pasın	pasların
3. tekil (onun)	pası	pasları
1. çoğul (bizim)	pasımız	paslarımız
2. çoğul (sizin)	pasınız	paslarınız
3. çoğul (onların)	pası pasları

Atasözleri

• Altın pas tutmaz

Çeviriler

demir yüzeyinde oluşan madde

• Azerice: pas (az)
• Fince: ruoste (fi)

• Kırım Tatarca: tot (crh)
• Tatarca: tutıq (tt)

Ünlem

pas

1. (iskambil) bazı iskambil oyunlarında sırası kendisine gelen oyuncunun oyuna o elde katılmayacağını belirten bir söz

Çeviriler

oyunlarda o elde oyuna katılmayacağını belirten söz

• Fince: passaan (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "pas"

Azerice

Ad

pas

1. pas, tut

Çağatayca

Ad

1. zenk, paslanmış, bicevher

Fransızca

Ad

pas

1. adım

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe pas

Ad

pas

1. kalıp

Felemenkçe

Ad

pas

1. adım

Sırp-Hırvatça

Ad

pas

1. (köpekgiller, evcil hayvanlar) (Sırp, Hırvat ağzı) köpek, it

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki
• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Yahudi İspanyolcası

Ad

pas

1. barış, sulh