orun

Türkçe

Ad

orun (belirtme hâli orunu, çoğulu orunlar)

[1] özel yer

[2] makam, mansıp, mesnet, mevki

Türetilmiş kavramlar

[2] orundaş

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "orun"

Karaçay Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

[1] yer

[2] mevki

[3] mahal

Kumanca

Ad

orun

[1] yer

[2] mahal

Türkmence

Ad

orun

[1] yer

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.