nişancı

Ayrıca bakınız: Nişancı

Türkçe

Köken

nişan + -cı

Söyleniş

• Heceleme: ni‧şan‧cı

Ad

nişancı (belirtme hâli nişancını, çoğulu nişancılar)

1. Attığı kurşun, taş v.s. ile hedefi vurmakta ustalık kazanmış olan kişi
2. Padişah divanı üyesi olan, antlaşma, berat, menşur, name ve fermanların başına tuğra çeken vazifeli kişi

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Schütze (de) e, Schützin (de) d
• İngilizce: gunman (en)
• İsveççe: skytt (sv) g
• Norveççe:
  • Bokmål: skytte (no) e

Alt kavramlar

• keskin nişancı

Türetilmiş kavramlar

• nişancılı, nişancısız, nişancıyken, nişancıyla, nişancıysa

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "nişancı"
• Vikipedi'de nişancı

Ön ad

nişancı (karşılaştırma daha nişancı, üstünlük en nişancı)

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
nişancı	daha nişancı	en nişancı

1. Attığı kurşun, taş v.s. ile hedefi vurmakta ustalık kazanmış olan
2. Padişah divanı üyesi olan, antlaşma, berat, menşur, name ve fermanların başına tuğra çeken vazifeli, tuğrakeş