mucize
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
mucize (belirtme hâli mucizeyi, çoğulu mucizeler) mucize -si
- (din) peygamberlerin kendilerine inanmayan insanlara peygamberliklerini ispat etmek amacıyla Allah'ın iznine bağlı olarak gösterdikleri olağanüstü olaylar
- “Hiçbir peygamber yoktur ki, kendisine insanların inanacağı kadar bir mucize verilmemiş olsun.”[Buhârî, Fezâilü’l-Kur’ân, 1; Müslim, İman, 239.][1]
- insanları hayran bırakan, tabiatüstü sayılan olay
- insan aklının alamayacağı olay
- Şırınga nasılsa umduğumdan çok daha iyi bir tesir yaptı ve zavallı Hacı Ömer, bunu benim bir mucizem gibi gördü. — R. N. Güntekin
Çekimleme[değiştir]
mucize adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
- (peygamberlerin kendilerine inanmayan insanlara peygamberliklerini ispat etmek amacıyla Allah'ın iznine bağlı olarak gösterdikleri olağanüstü olaylar): tansık
Kelime birliktelikleri[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
İlgili kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
mucize
Ön ad[değiştir]
mucize (karşılaştırma daha mucize, üstünlük en mucize)
- fevkalade, olağanüstü, şaşırtıcı
- Onların aşkı ve evlilikleri zaten bir mucize değil miydi? — T. Buğra
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "mucize" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de mucize