mucize

Türkçe

Ad

mucize (belirtme hâli mucizeyi, çoğulu mucizeler) mucize -si

[1] (din) peygamberlerin kendilerine inanmayan insanlara peygamberliklerini ispat etmek amacıyla Allah'ın iznine bağlı olarak gösterdikleri olağanüstü olaylar, tansık

[2] insanları hayran bırakan, tabiatüstü sayılan olay

[3] insan aklının alamayacağı olay

Şırınga nasılsa umduğumdan çok daha iyi bir tesir yaptı ve zavallı Hacı Ömer, bunu benim bir mucizem gibi gördü. - R. N. Güntekin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "mucize"

Türk lehçeleri

• Azerice: möcüzə (az)

• Türkmence: keraamat (tk)

Çeviriler

• Fince: ihme (fi)
• İngilizce: miracle (en)

Ön ad

mucize (karşılaştırma daha mucize, üstünlük en mucize)

[1] olağanüstü, şaşırtıcı

Onların aşkı ve evlilikleri zaten bir mucize değil miydi? - T. Buğra