mucize
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
mucize (belirtme hâli mucizeyi, çoğulu mucizeler) mucize -si
- [1] (din) peygamberlerin kendilerine inanmayan insanlara peygamberliklerini ispat etmek amacıyla Allah'ın iznine bağlı olarak gösterdikleri olağanüstü olaylar, tansık
- [2] insanları hayran bırakan, tabiatüstü sayılan olay
- [3] insan aklının alamayacağı olay
- Şırınga nasılsa umduğumdan çok daha iyi bir tesir yaptı ve zavallı Hacı Ömer, bunu benim bir mucizem gibi gördü. - R. N. Güntekin
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "mucize"
Türk lehçeleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Ön ad[düzenle]
mucize (karşılaştırma daha mucize, üstünlük en mucize)
- [1] olağanüstü, şaşırtıcı
- Onların aşkı ve evlilikleri zaten bir mucize değil miydi? - T. Buğra