kolağası

Türkçe

Köken

kol + ağası

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [ˈcɔl.ɑ.‿ɑ.ˈsɯ]
• Heceleme: kol‧a‧ğa‧sı

Ad

kolağası (belirtme hâli kolağasını, çoğulu kolağaları)

1. (askeriye, tarih) Osmanlı ordusunda yüzbaşı ile binbaşı arasında yer alan rütbe.

   Karşı taraftan konuşanın Kolağası Mustafa Kemâl oluşu hepsini çileden çıkarır. — F. R. Atay

Çekimleme

kolağası adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kolağası	kolağaları
belirtme		kolağasını	kolağalarını
yönelme		kolağasına	kolağalarına
bulunma		kolağasında	kolağalarında
ayrılma		kolağasından	kolağalarından
tamlayan		kolağasının	kolağalarının
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kolağam	kolağalarım
	belirtme	kolağamı	kolağalarımı
	yönelme	kolağama	kolağalarıma
	bulunma	kolağamda	kolağalarımda
	ayrılma	kolağamdan	kolağalarımdan
	tamlayan	kolağamın	kolağalarımın
2. tekil	yalın	kolağan	kolağaların
	belirtme	kolağanı	kolağalarını
	yönelme	kolağana	kolağalarına
	bulunma	kolağanda	kolağalarında
	ayrılma	kolağandan	kolağalarından
	tamlayan	kolağanın	kolağalarının
3. tekil	yalın	kolağası	kolağaları
	belirtme	kolağasını	kolağalarını
	yönelme	kolağasına	kolağalarına
	bulunma	kolağasında	kolağalarında
	ayrılma	kolağasından	kolağalarından
	tamlayan	kolağasının	kolağalarının
1. çoğul	yalın	kolağamız	kolağalarımız
	belirtme	kolağamızı	kolağalarımızı
	yönelme	kolağamıza	kolağalarımıza
	bulunma	kolağamızda	kolağalarımızda
	ayrılma	kolağamızdan	kolağalarımızdan
	tamlayan	kolağamızın	kolağalarımızın
2. çoğul	yalın	kolağanız	kolağalarınız
	belirtme	kolağanızı	kolağalarınızı
	yönelme	kolağanıza	kolağalarınıza
	bulunma	kolağanızda	kolağalarınızda
	ayrılma	kolağanızdan	kolağalarınızdan
	tamlayan	kolağanızın	kolağalarınızın
3. çoğul	yalın	kolağası kolağaları
	belirtme	kolağasını kolağalarını
	yönelme	kolağasına kolağalarına
	bulunma	kolağasında kolağalarında
	ayrılma	kolağasından kolağalarından
	tamlayan	kolağasının kolağalarının

Üst kavramlar

• ağa (yapısal); rütbe

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumuna göre "kolağası" maddesi