kadamak
Çağatayca[değiştir]
Eylem[değiştir]
- [1] Çivilemek, mihlemek, mismarlamak
Kaynakça[değiştir]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
Türkçe[değiştir]
Eylem[değiştir]
kadamak
- [1] (halk ağzı) (İncekum *Silifke)-(İçel ağzı) ölmek, gebermek
- [2] (halk ağzı) teyellemek, iri iri kaba dikmek
- [3] (halk ağzı) sıkıştırmak, bağlamak
- [4] (halk ağzı) İki şeyi birbirine çivi ile iliştirmek.
- [5] (halk ağzı) Hayvanı bir yere kısa ve sıkı bağlamak.
- [6] (halk ağzı) Gövdeyi bir yönden öbür yöne çevirememek, tutulmak.
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kadamak" maddesi