jandarma

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi ژاندارمه‎ (jandarma) sözcüğünden devralındı, o da Fransızca gendarme sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʒɑn.daɾ.ma/

Ad

jandarma (belirtme hâli jandarmayı, çoğulu jandarmalar)

1. (askeriye) Yurt içinde genel güvenliği ve kamu düzenini korumakla görevli, kanun ve nizamların koyduğu hükümlerin yürütülmesini ve bunlara dayanan hükûmet emirlerinin yerine getirilmesini sağlayan silahlı askerî kuvvet
2. (askeriye) Bu kuvvette vazifeli kimse

Çeviriler

silahlı askerî kuvvet

• Almanca: Gendarmerie (de) d
• İngilizce: constabulary (en)
• İtalyanca: gendarme (it)

vazifeli kimse

• Almanca: Gendarm (de) e, Gendarmin (de) d
• İngilizce: gendarm (en)

Üst kavramlar

• silahlı askerî kuvvet

Sözcük birliktelikleri

• jandarma karakolu, jandarma okulu, uzman jandarma

Türetilmiş kavramlar

• jandarmaca, jandarmacı, jandarmacık, jandarmalı, jandarmasız, jandarmayken, jandarmayla, jandarmaysa

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "jandarma"
• Vikipedi'de jandarma

Ön ad

       jandarma (karşılaştırma daha jandarma, üstünlük en jandarma)

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
jandarma	daha jandarma	en jandarma

1. açıkgöz