hür
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi حر (hürr) sözcüğünden devralındı, Arapça حُر (ḥur).
Söyleniş[değiştir]
Eş anlamlılar[değiştir]
Belirteç[değiştir]
hür
- herhangi bir tahdide, zorlamaya, şarta bağlı olmayan, serbest şekilde
Ön ad[değiştir]
hür (karşılaştırma daha hür, üstünlük en hür)
Kelime birliktelikleri[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "hür" maddesi