gösteriş

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: gös·te·riş

Ad

gösteriş (belirtme hâli gösterişi, çoğulu gösterişler)

1. gösterme işi
2. başkalarını aldatmak, şaşırtmak, korkutmak veya kendini beğendirmek için birinin yaptığı yapay davranış

   Eski hayat baştan başa bir nümayiş ve gösteriş hayatı idi. - A. Haşim

3. göze çarpıcı nitelik, göz alıcılık

   Bu yapının hiç gösterişi yok.

4. görkem, şatafat

Eş anlamlılar

• (yapay davranış): alım çalım, caka, çalım, fiyaka, kurum

Çeviriler

• Almanca: Angeberei (de) d
• Azerice: gözə girmə (az)
• Fince: näyttö (fi), osoitus (fi)

• Kırgızca: köyröñ (ky)
• İngilizce: bigheadedness (en), blatancy (en), bravado (en), swaggering (en)

Deyimler

• (görkem, şatafat): gösterişe kaçmak, gösteriş yapmak

Türetilmiş kavramlar

• gösterişçe, gösterişçi, gösterişçik, gösterişken, gösterişli, gösterişli, gösterişse, gösterişsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "gösteriş"