görmeyen

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈɡøɾ.me.jen/
• Heceleme: gör‧me‧yen

Karşıt anlamlılar

• gören

Ad

görmeyen (belirtme hâli görmeyeni, çoğulu görmeyenler)

1. görmek fiilini yapamayan kimse

Çekimleme

görmeyen adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		görmeyen	görmeyenler
belirtme		görmeyeni	görmeyenleri
yönelme		görmeyene	görmeyenlere
bulunma		görmeyende	görmeyenlerde
ayrılma		görmeyenden	görmeyenlerden
tamlayan		görmeyenin	görmeyenlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	görmeyenim	görmeyenlerim
	belirtme	görmeyenimi	görmeyenlerimi
	yönelme	görmeyenime	görmeyenlerime
	bulunma	görmeyenimde	görmeyenlerimde
	ayrılma	görmeyenimden	görmeyenlerimden
	tamlayan	görmeyenimin	görmeyenlerimin
2. tekil	yalın	görmeyenin	görmeyenlerin
	belirtme	görmeyenini	görmeyenlerini
	yönelme	görmeyenine	görmeyenlerine
	bulunma	görmeyeninde	görmeyenlerinde
	ayrılma	görmeyeninden	görmeyenlerinden
	tamlayan	görmeyeninin	görmeyenlerinin
3. tekil	yalın	görmeyeni	görmeyenleri
	belirtme	görmeyenini	görmeyenlerini
	yönelme	görmeyenine	görmeyenlerine
	bulunma	görmeyeninde	görmeyenlerinde
	ayrılma	görmeyeninden	görmeyenlerinden
	tamlayan	görmeyeninin	görmeyenlerinin
1. çoğul	yalın	görmeyenimiz	görmeyenlerimiz
	belirtme	görmeyenimizi	görmeyenlerimizi
	yönelme	görmeyenimize	görmeyenlerimize
	bulunma	görmeyenimizde	görmeyenlerimizde
	ayrılma	görmeyenimizden	görmeyenlerimizden
	tamlayan	görmeyenimizin	görmeyenlerimizin
2. çoğul	yalın	görmeyeniniz	görmeyenleriniz
	belirtme	görmeyeninizi	görmeyenlerinizi
	yönelme	görmeyeninize	görmeyenlerinize
	bulunma	görmeyeninizde	görmeyenlerinizde
	ayrılma	görmeyeninizden	görmeyenlerinizden
	tamlayan	görmeyeninizin	görmeyenlerinizin
3. çoğul	yalın	görmeyeni	görmeyenleri
	belirtme	görmeyenini	görmeyenlerini
	yönelme	görmeyenine	görmeyenlerine
	bulunma	görmeyeninde	görmeyenlerinde
	ayrılma	görmeyeninden	görmeyenlerinden
	tamlayan	görmeyeninin	görmeyenlerinin

Ön ad

görmeyen (karşılaştırma daha görmeyen, üstünlük en görmeyen)

1. görmek fiilini yapamayan