erke

Türkçe

Köken

Eski Türkçe er --> erk

Ad

erke (belirtme hâli erkeyi, çoğulu erkeler) -si

1. (fizik) enerji
2. (felsefe) pozitif bilimlerde iş başarma gücü, bir direnmeyi yenme gücü

Çekimleme

erke adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	erke	erkeler
belirtme	erkeyi	erkeleri
yönelme	erkeye	erkelere
bulunma	erkede	erkelerde
ayrılma	erkeden	erkelerden
tamlayan	erkenin	erkelerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (ben)	erkem	erkelerim
2. tekil (sen)	erken	erkelerin
3. tekil (o)	erkesi	erkeleri
1. çoğul (biz)	erkemiz	erkelerimiz
2. çoğul (siz)	erkeniz	erkeleriniz
3. çoğul (onlar)	erkesi erkeleri

Deyimler

amaç erkesi, atom erkesi, bağ erkesi, dalga erkesi, elektrik erkesi, güneş erkesi, rüzgâr erkesi, su erkesi

Çeviriler

• Almanca: Energie (de)
• Fince: energia (fi), voimavara (fi)
• Fransızca: énergie (fr)
• İngilizce: energy (en)

• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• Kürtçe: [Girdi?]tpos

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "erke"

Çağatayca

Ad

1. naz, istigna ile terbiye olmuş

Kırım Tatarca

Ön ad

1. şımarık

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

• Sinanoğlu, Oktay (1978). Fiziksel Kimya Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.