İçeriğe atla

erken

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Belirteç

[düzenle]

erken

  1. vaktinden önce, alışılan zamandan önce, er, geç karşıtı
    Sakın geç kalma, erken gel. - A. Rasim
  2. sabahın ilk saatlerinde
    Ertesi gün iki kardeş erken çıkmışlardı yola. - A. Kulin

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Atasözleri

[düzenle]
Erken kalkan yol alır, er evlenen döl alır
Erken kalktım işime, şeker kattım aşıma
Palamut çok biterse kış erken olur

Gagavuzca

[düzenle]

Belirteç

[düzenle]

erken

  1. erken

Köken

[düzenle]
Eski Türkçe är

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki