ego
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
Ad[düzenle]
ego (belirtme hâli egoyu, çoğulu egolar)
- (felsefe) Ben, bireysel düşünebilme ögelerini sağlayan özsel durumunu koruma, varlığını devam ettirme dürtüsü
Çekimleme[düzenle]
ego adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | ego | egolar |
| belirtme | egoyu | egoları |
| yönelme | egoya | egolara |
| bulunma | egoda | egolarda |
| ayrılma | egodan | egolardan |
| tamlayan | egonun | egoların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | egom | egolarım |
| 2. tekil (senin) | egon | egoların |
| 3. tekil (onun) | egosu | egoları |
| 1. çoğul (bizim) | egomuz | egolarımız |
| 2. çoğul (sizin) | egonuz | egolarınız |
| 3. çoğul (onların) | egosu egoları | |
Latince[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
- (Klasik Latince) IPA: /ˈe.ɡo/, /ˈe.ɡoː/
Ad[düzenle]
ego
