eda
Türkçe
[düzenle]- [e·da:]
Köken
[düzenle]Ad
[düzenle]eda (belirtme hâli edayı, çoğulu edalar)
- (etik) davranış, tavır
- Gül kokusunda saf ve masum bir eda, yaseminde romantik bir sevda hisseder gibi olurum. - İ. A. Gövsa
- naz, işve
- Giyimi kuşamı tepeden tırnağa Paris modası ya, nazı edası hiç aşağı kalmıyor ki! - A. İlhan
- anlatış biçimi, tarzı
- Sonra birdenbire sözlerinin konferans edasını değiştirerek bana sordu. - Ö. Seyfettin
- verme, ödeme, yerine getirme
- Bir zamanlar gözünde büyüttüğü adama bir nevi minnet borcu edası olmalıydı bu. - O. Aysu
Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "eda" maddesi