duruşma (belirtme hâli duruşmayı, çoğulu duruşmalar)
- [1] (hukuk) davacı ile davalının yargıç karşısında hazır bulundukları yargılama evresi, murafaa
- Ortada zaptiyesiyle, hapishanesiyle, hâkimleri, duruşmaları ile devlet kuvveti vardı, karşı durulamazdı. - T. Buğra
- [2] (halk ağzı) âşıkların karşılıklı olarak birbirlerine söz atmaları
- Heceleme: du·ruş·ma
- Türkçe
Eş anlamlılar[düzenle]
- [1] mahkeme, murafaa
Türk lehçeleri[düzenle]
Alt kavramlar[düzenle]
- [1] tedbir duruşması
Türetilmiş kavramlar[düzenle]
- [1] duruşmaca, duruşmacık, duruşmalı, duruşması, duruşmasız, duruşmayken, duruşmayla, duruşmaysa
