dul

Türkçe

Ad

dul (belirtme hâli dulu, çoğulu dullar) dul -lu

[1] (toplum bilimi) eşi ölmüş veya eşinden boşanmış kadın veya erkek

Bebek'teki evinde bir dul kız kardeşiyle yalnız yaşar. - R. N. Güntekin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "dul"

Türk lehçeleri

• Azerice: dul (az)
• Karaçay Balkarca: tul (krc)

• Tatarca: tol (tt)
• Türkmence: dul (tk)

Çeviriler

• Almanca: Witwe (de) d, Witwer (de) e
• Çekçe:
• Estonca: lesk (et)
• Fince: leski (fi)
• Fransızca: veuve (fr) d, veuf (fr) e
• Hollandaca: weduwe (nl) d
• İngilizce: widow (en), widower (en)
• İspanyolca: viuda (es) d, viudo (es) e
• İsveççe: änka (sv), änkling (sv)

• İtalyanca: vedova (it) d, viúva (it) d, vedovo (it) e
• Lehçe: wdowa (pl) d, wdowiec (pl) e
• Rumence: văduvă (ro) d
• Rusça: вдова (ru) d (vdova), вдовец (ru) e (vdovec)
• Slovence: vdova (sl) d

Azerice

Ad

dul

[1] (toplum bilimi) dul

Çağatayca

Ad

[1] irk, maye

[2] tekerlik

[3] dulhatun

Gagavuzca

Ön ad

[1] (toplum bilimi) dul

Köken

Eski Türkçe tul

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Türkmence

Ad

dul

[1] (toplum bilimi) dul

Söyleniş

IPA: //duɫ//

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.