cellat

cellat hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

Cellat

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi جلاد‎, o da Arapça جَلَّاد‎ (cellād) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /d͡ʒelˈlat/
• Heceleme: cel‧lat

Ad

cellat (belirtme hâli celladı, çoğulu cellatlar)

1. (hukuk, meslekler) ölüm cezasını infaz etmekle vazifeli kimse

   İçlerinden biri atından inerek celladın burnuna kapı gibi bir fermanı dayadı. - İhsan Oktay Anar

2. (mecaz) katı yürekli, kolaylıkla suç işleyen, zalim kimse

Üst kavramlar

• insan

Deyimler

• cellat gibi

Birleşik keelimeler

• cellat başı

Türetilmiş kavramlar

• cellatça, cellatçı, cellatçık, cellatken, cellatla, cellatlı, cellatlık, cellatsa, cellatsız

Çeviriler

ölüm cezasını infaz eden kimse

• Almanca: Henker (de) e
• Arapça: جَلَّاد‎ (ar) e (cellād)
• Felemekçe: beul (nl)
• Fince: pyöveli (fi), teloittaja (fi)
• Fransızca: bourreau (fr) e
• Gagavuzca: cellat (gag)
• Gürcüce: ჯალათი (ka) (ǯalati)
• Karaçay-Balkarca: dohcuvuk (krc)
• İngilizce: executioner (en), hangman (en)
• İsveççe: bödel (sv) g
• Osmanlı Türkçesi: جلاد‎
• Yunanca:
  • Modern Yunanca: δήμιος (el) e (dímios)

Ön ad

cellat (karşılaştırma daha cellat, üstünlük en cellat)

1. Acımasız, katı yürekli, kolaylıkla suç işleyen, zalim

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "cellat"

Ek okumalar

• Vikipedi'de cellat

Gagavuzca

Köken

Arapça جَلَّاد‎ (cellād) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• Heceleme: cel‧lat

Ad

cellat

1. (hukuk, meslekler) cellat

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki